Children’s Emotions and Moods: Developmental Theory and Measurement

هیچ کس این گزاره را انکار نمی کند که برای درک رفتار و رشد انسان، باید "احساسات" را درک کرد. نکته اصلی در احساسات پایدار است. با این حال، در رشته روانشناسی، مطالعه احساسات و عواطف تا حدودی کمتر قابل احترام بوده است، و فرزند خوانده ای در زمینه های علوم شناختی و روانشناسی زبانشناسی است. مطالعه ادبیات اکتساب زبان نشان می دهد که در میان روانشناسان توجه بیشتری به اکتساب حروف اضافه نسبت به اصطلاحاتی که احساسات را منتقل می کنند، نشان می دهد. بدون تردید، موضوعات مربوط به احساسات، رشد و اندازه گیری آن تا همین اواخر در ادبیات تحقیق نادیده گرفته شده است. از منظر توسعه ای، پیاژه و پیروانش نظریه پیچیده ای از گذار و تغییر در رفتار فکری را بیان کرده اند. نزدیک به یک قرن پیش، فروید نظریه مفصلی از رشد شخصیت ارائه کرد که در آن برخی از جنبه های رشد عاطفی در نظر گرفته شد. ما منتظر ساخت یک نظریه جامع رشد عاطفی هستیم. با درک چنین نیازی، بیش از یک دهه پیش برای حل مشکلی که به نظر می‌رسید یک مشکل نسبتاً ساده به نظر می‌رسید، تصمیم گرفتیم: با مشاهده کودکان خردسال، آیا می‌توان با موفقیت کودکان را از نظر تفاوت‌های فردی در ابعاد عاطفی مانند شادی، ترس و خشم طبقه‌بندی کرد؟ کار آسان به نظر می رسید. می توان دانش آموزان فارغ التحصیل را به یک پیش دبستانی فرستاد و از آنها خواست که چند روز بچه ها را مشاهده کنند و پس از آن آنها بچه ها را از نظر تفاوت در ابعاد مختلف عاطفی رتبه بندی می کنند.

No one would deny the proposition that in order to understand human behavior and development, one must understand "feelings. " The in­ tere st in emotions is enduring. Yet, within the discipline of psychology, the study of feelings and emotions has been somewhat less than re­ spectable, a stepchild to the fields of cognitive science and psycho­ linguistics. PerusaI of the language acquisition literature reveals a greater concem among psychologists for the acquisition of prepositions than for terms that convey feelings. Without question, issues related to emo­ tion, its development, and its measurement have been neglected in the research literature until quite recently. From a developmental perspective, Piaget and his followers have articulated a complex theory of transition and change in intellectual behavior. Nearly a century ago, Freud proposed an elaborate theory of personality development in which some aspects of emotional growth were considered. We await the construction of a comprehensive theory of emotional development. Recognizing such a need, we set out over a decade ago to solve what seemed to be a relatively simple problem: By observing young children, could one successfully classify children in terms of individual differences on emotional dimensions such as happiness, fear, and anger? The task appeared easy. One could send graduate students into a preschool and ask them to observe children for several days, after which th ey would rank the children in terms of differences on various emo­ tional dimensions.