Child Perspectives and Children's Perspectives in Theory and Practice

در دهه‌های اخیر تأکید فزاینده‌ای، در تعدادی از زمینه‌های حرفه‌ای، بر پذیرش و عمل به نظرات کودکان بوده است. کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد که در سال 1990 به تصویب رسید، به این روند اهمیت بیشتری داد. P>

این کتاب به این سؤال اساسی پاسخ می‌دهد که چه چیزی «دیدگاه کودک» را تشکیل می‌دهد، و این که چگونه ممکن است با دیدگاه‌های خود کودکان متفاوت باشد. پاسخ به چنین سوالاتی پیامدهای مهمی برای ایجاد روابط پیشرو و رشدی بزرگسال و کودک دارد. با این حال، درمان‌های نظری و تجربی دیدگاه‌های کودک و دیدگاه‌های کودکان بسیار متنوع و منحصربه‌فرد هستند و هنوز مرجع استاندارد نوشته نشده است.

بنابراین، این اثر تلاشی است برای پر کردن شکاف در ادبیات با جستجو و تعریف فرمول‌بندی‌های کلیدی دیدگاه‌های بالقوه کودک در بخش‌هایی از به اصطلاح «پارادایم کودک جدید». این از جامعه‌شناسی دوران کودکی، روان‌شناسی رشدی زمینه‌ای-رابطه‌ای، روان‌شناسی انسان‌گرای تفسیری و تربیت رشدی مشتق شده است. نویسندگان بسیار باتجربه یک الگوی جامع دیدگاه حرفه ای کودک را ایجاد می کنند که نظریه اخیر و تحقیقات تجربی کودک را ادغام می کند. این کتاب با ارائه واضح نظریه‌های اساسی و کاربردهای پیشنهادی، درک کودک‌محور از ارتباط خاص با مراقبت از کودک و عملکرد آموزشی پیش دبستانی را نشان می‌دهد.

Recent decades have seen a growing emphasis, in a number of professional contexts, on acknowledging and acting on the views of children. This trend was given added weight by the UN Convention on the Rights of the Child, ratified in 1990. Today, seeking the perspective of the child has become an essential process in all sorts of tasks, from framing new legislation to regulating professions.

This book answers the fundamental question of what it is that constitutes a ‘child perspective’, and how this might differ from the perspectives of children themselves. The answers to such questions have important implications for building progressive and developmental adult-child relationships. However, theoretical and empirical treatments of child perspectives and children’s perspectives are very diverse and idiosyncratic, and the standard reference work has yet to be written.

Thus, this work is an attempt to fill the gap in the literature by searching for and defining key formulations of potential child perspectives within parts of the so-called ‘new child paradigm’. This has been derived from childhood sociology, contextual-relational developmental psychology, interpretative humanistic psychology and developmental pedagogy. The highly experienced authors develop a comprehensive professional child perspective paradigm that integrates recent theory and empirical child research. With its clear presentation of underlying theories and suggested applications, this book illustrates a child-oriented understanding of specific relevance to both child-care and preschool educational practice.