Chest Pain with Normal Coronary Angiograms: Pathogenesis, Diagnosis and Management

این کتاب به موقع و چالش برانگیز است. در صفحات آن نظرات و نظراتی در مورد پیشینه علمی و ایده های توضیحی برای مجموعه ای از علائم و تحقیقات به نام سندرم X وجود دارد. شایع ترین علت آنژین صدری انسداد عروق کرونر به دلیل ضایعات آتروماتوز در داخل دیواره شریان و نفوذ به لومن؛ در چنین بیمارانی، انتظار می رود که در ضربان دهلیزی یا تست ورزش، افسردگی قطعه ST وجود داشته باشد که نشان دهنده ایسکمی میوکارد است. سندرم ایکس اصطلاحی بود که برای اولین بار در سرمقاله ای نوشته شده توسط کمپ در سال 1973 استفاده شد. او در مقاله ای از Arbogast و Bourassa به بیماران گروه X اشاره می کرد. بیماران گروه X دارای سه ویژگی بودند، یعنی آنژین صدری که بر اساس تاریخچه بالینی قضاوت می شود، تغییرات قطعه ST در الکتروکاردیوگرام در طول ضربان دهلیزی و عروق کرونر بدون انسداد صاف (طبیعی فرض می شود) که با تکنیک آنژیوگرافی کرونری ارزیابی می شود. تغییرات در الکتروکاردیوگرام که معمولاً نشان‌دهنده ایسکمی میوکارد است، نمی‌تواند بر اساس هر گونه ناهنجاری در شریان‌های کرونر توضیح داده شود و کمپ به دلیل این پارادوکس ظاهری و فقدان یک توضیح واحد، مجموعه سندرم fmdings را X نامید. در سی و یک سال گذشته علاقه علمی قابل توجهی در مورد این سندرم وجود داشته است که منجر به انتشار تعداد زیادی شده است. نام سندرم X منجر به سردرگمی قابل توجهی شده است. پزشکان با کروموزوم X و اختلالات مادرزادی مرتبط با X آشنا هستند.

This book is timely and challenging. Within its pages are commentaries and opinions on the scientific background and explanatory ideas for a complex of symptoms and investigations known as syndrome X. The commonest cause by far of angina pectoris is coronary artery obstruction due to atheromatous lesions both within the wall of the artery and intruding into the lumen; in such patients it is expected that there maybe ST segment depression on atrial pacing or on an exercise test indicating myocardial ischemia. Syndrome X was a term first used in an editorial written by Kemp in 1973. He was referring to patients in group X in a paper from Arbogast and Bourassa. Patients in group X had three features, namely angina as judged on a clinical history, alterations of the ST segment on the electrocardiogram during atrial pacing and smooth unobstructed coronary arteries (presumed normal) as assessed by the technique of coronary angiography. The changes on the electrocardiogram, conventionally indicative of myocardial ischemia, could not be explained on the basis of any abnormality of the coronary arteries and Kemp named the complex of fmdings syndrome X because of this seeming paradox and the lack of a single explanation. In the last thirty-one years there has been substantial scientific interest in this syndrome giving rise to a large number of publications. The name syndrome X has led to considerable confusion. Physicians are familiar with the X chromosome and with X linked congenital disorders.