Chemische Spektralanalyse: Eine Anleitung zur Erlernung und Ausführung von Emissions-Spektralanalysen

شیمی از روش‌های فیزیکی بیشتر و بیشتری برای حل مسائل خود استفاده می‌کند. تجزیه و تحلیل طیفی انتشار شیمیایی یکی از این روش ها را نشان می دهد. این تا حدی یک جایگزین ساده برای روش های شیمی تجزیه است، تا حدی یک افزودنی خوشایند است و تقریباً همه عناصر را تشخیص می دهد. از مزایای خاص آنها می توان به سرعت و حساسیت تشخیص، وضوح بالا و مصرف کم مواد اشاره کرد. همچنین مهم است که نتیجه آنالیز را بتوان روی صفحه عکاسی ثبت کرد. اصولاً روال تحلیلی در همه موارد یکسان است. بخش کوچکی از نمونه ماده تجزیه و تحلیل تبخیر شده و برای درخشش برانگیخته می شود، نور ساطع شده به صورت طیفی شکسته می شود و یا به صورت چشمی مشاهده می شود یا در بیشتر موارد، به صورت عکاسی یا فوتوالکتریک تشخیص داده می شود. ترکیب نمونه را می توان به صورت کیفی از موقعیت خطوط طیفی نسبت به یکدیگر مشاهده کرد. شدت خطوط به عنوان مبنایی برای تجزیه و تحلیل کمی عمل می کند. تجزیه و تحلیل طیفی به ویژه به عنوان یک روش سریع مناسب است که مزایای آن با تعداد آنالیزهایی که باید انجام شود افزایش می یابد. از آنجایی که ضبط، پردازش و ارزیابی صفحه عکاسی زمان کمی می برد و از آنجایی که یک عملیات تقریباً همیشه برای تشخیص همه مواد موجود کافی است، جداسازی پیچیده ای وجود ندارد. تا حدی توسط دستگاه طیفی با تجزیه نور به اجزای آن انجام می شود.

Die Chemie bedient sich zur Bearbeitung ihrer Probleme immer mehr physikalischer Methoden. Die chemische Emissionsspektralanalyse stellt eine solche Arbeitsweise dar; sie ist für die Methoden der analytischen Chemie teils ein einfacher Ersatz, teils eine willkommene Ergänzung und ermöglicht den Nachweis fast aller Elemente. Ihre besonderen Vorteile sind die Raschheit und Empfindlichkeit des Nachweises, eine hohe Ein­ deutigkeit und ein geringer Material verbrauch. Von Bedeutung ist ferner, daß das Analysenergebnis auf der photographischen Platte dokumen­ tarisch festgelegt werden kann. Der Analysengang ist in allen Fällen prinzipiell derselbe. Von der Probe des Analysenmaterials wird ein mini­ maler Teil verdampft und zum Leuchten angeregt, das ausgesandte Licht spektral zerlegt und entweder okular beobachtet oder aber in den meisten Fällen photographisch oder photoelektrisch erfaßt. Aus der Lage der Spektrallinien zueinander erkennt man qualitativ die Zusammen­ setzung der Probe. Die Intensität der Linien dient als Grundlage der quantitativen Analyse. Besonders geeignet ist die Spektralanalyse als Schnellmethode, deren Vorteile mit der Zahl der auszuführenden Ana­ lysen wachsen. Da Aufnahme, Verarbeitung und Auswertung der photo­ graphischen Platte wenig Zeit in Anspruch nehmen und da fast immer ein Arbeitsgang genügt, um alle vorkommenden Stoffe nachzuweisen, fällt eine umständliche Trennung weg. Sie wird gewissermaßen vom Spektralapparat durch die Zerlegung des Lichtes in seine Komponenten durchgeführt.