Charity and Poverty in Advanced Welfare States

این کتاب نقش خیریه را برای افرادی که در کشورهای ثروتمند فقیر هستند تعریف می‌کند و مجموعه‌ای از ایده‌های عملی و مفهومی را برای اینکه چگونه می‌توان آن را دوباره تصور کرد، ترسیم می‌کند.

علی‌رغم دولت‌های رفاه حرفه‌ای و اقتصادهای قوی، در بسیاری از کشورهای پیشرفته صنعتی، خیریه همچنان نقش مهمی در زندگی مردم فقیر بازی می‌کند. این کتاب با گسترش آنچه می دانیم در مورد اینکه چگونه نئولیبرالیسم یک دولت رفاه رو به زوال را هدایت می کند که تأمین رفاه را به سازمان های خیریه و ابتکارات اجتماعی برون سپاری می کند، می پرسد که چگونه می توانیم تمایل جامعه برای مشارکت در اقدامات خیرخواهانه نسبت به فقرا را درک و مفهوم سازی کنیم، و چگونه می توان خیریه را برای مشارکت مجدد تصور کرد. به عدالت در جامعه ناعادلانه؟ این کتاب از طریق بازجویی از منابع داده های متعدد، از جمله مجموعه داده های دولتی، مجموعه داده های نظرسنجی، تحلیل های رسانه ای و داده های قوم نگاری، نشان می دهد که خیریه برای پرداختن به بعد مادی فقر مناسب نیست. این سازمان نیاز به یک مدل تجدید نظر شده از خیریه را با ظرفیت کمک به همبستگی اجتماعی که شکاف های اجتماعی را پر می کند و فقرا را در بر می گیرد، استدلال می کند. این کتاب با ارائه مدلی برای تصویرسازی مجدد خیریه که امکان مشارکت متقابل و مشارکت فعال دریافت کنندگان و ارائه دهندگان را فراهم می کند، نشان می دهد که چگونه عدم تعادل قدرت ناشی از ارائه یک طرفه خیریه را می توان کاهش داد و فرصت هایی را برای مراقبت متقابل فراهم می کند که رفاه و همبستگی را تقویت می کند.

این کتاب مورد توجه همه محققان و دانشجویان سیاست اجتماعی، سیاست عمومی، رفاه اجتماعی، جامعه شناسی و مددکاری اجتماعی خواهد بود.

This book conceptualises the role of charity to people who are poor in wealthy countries and outlines a set of practical and conceptual ideas for how it could be reimagined.

Despite professionalised welfare states and strong economies, in many advanced industrialised nations, charity continues to play a major role in the lives of people who are poor. Extending what we know about how neoliberalism drives a decayed welfare state that outsources welfare provisioning to charities and community initiatives, this book asks how can we understand and conceptualise society’s willingness to engage in charitable acts towards the poor, and how can charity be reimagined to contribute to justice in an unjust society? Through interrogating multiple data sources, including government datasets, survey datasets, media analyses, and ethnographic data, this book shows that charity is not well-suited to addressing the material dimension of poverty. It argues the need for a revised model of charity with the capacity to contribute to social solidarity that bridges social divisions and is inclusive of the poor. Presenting a model for reimaging charity which enables reciprocity and active contributions from recipients and providers, this book shows how power imbalances flowing from the unidirectional provision of charity can be reduced, allowing opportunities for reciprocal care that foster both well-being and solidarity.

This book will be of interest to all scholars and students of social policy, public policy, social welfare, sociology, and social work.