Chaos und Unternehmenskrise

مرگ از زمان های قدیم مردم را می ترساند و مجذوب خود کرده است. انسان همیشه با آن مبارزه کرده است - با فداکاری، با دعا، با هنر پزشکی. نهادهای اجتماعی مانند شرکت ها نیز ممکن است دچار مرگ شوند. ما می دانیم که تحت چه شرایطی مرگ شرکت اتفاق می افتد. برخی از آنها نیز توسط قانون تعیین شده است. اما ما در مورد "چرا" چیز کمی می دانیم." آلفرد مارشالی معتقد بود که مشارکت ها می میرند زیرا انگیزه کارآفرینی که توسط نسل بنیانگذار به شرکت داده می شود فقط تا نسل سوم ادامه می یابد. اما او همچنین معتقد بود که شرکت های سهامی عام از بین می روند تجارت ها هرگز نمی میرند. اکنون بدانید که واقعاً بین مرگ کارآفرینان و مرگ شرکت ها ارتباطی وجود دارد، گاهی اوقات مرگ کارآفرین دلیل بقای شرکت است، اما گاهی اوقات فقط به این دلیل است که نسل بعدی آنقدر قوی نیست که بتواند پرتاب کند. کارآفرین قبل از مرگ از شرکت خارج می شود. این پیش نیاز خوبی برای بقای طولانی مدت شرکت نیست. همچنین اکنون می دانیم که مرگ شرکت ها شرط لازم برای بقای کل سیستم شرکت است. شرایط اضطراری این شرکت حالت عادی سیستم است، مرگ نظام اقتصادی سوسیالیستی به این دلیل است که مرگ شرکت های دولتی مجاز نبود.

Der Tod hat die Menschen von alters her geängstigt und fasziniert. Der Mensch hat ihn von je her bekämpft - mit Opfern, mit Gebeten, mit medizinischer Kunst. Auch soziale Institutionen wie Unternehmen können den Tod erleiden. Wir kennen die Bedingungen, unter denen der Tod von Unternehmen eintritt. Sie sind zum Teil auch gesetzlich fixiert. Aber wir wissen wenig über das 'Warum". Alfred Marshali war der Ansicht, daß Personengesellschaften sterben, weil der unter­ nehmerische Impuls, den die GrUndergeneration dem Unternehmen gibt, nur bis zur dritten Generation anhält. Er war aber auch der Ansicht, daß Publikumsaktiengesell­ schaften nie sterben. Wir wissen heute, daß es tatsächlich einen Zusammenhang zwi­ schen dem Tod von Unternehmern und dem Tod von Unternehmen gibt. Manchmal ist der Tod des Unternehmers ursächlich für das Überleben des Unternehmens, manchmal freilich aber auch nur deshalb, weil die folgende Generation nicht stark genug ist, den Unternehmer vor die Tür des Unternehmens zu setzen, bevor er stirbt. Das ist dann auch keine gute Voraussetzung für ein langfristiges Überleben des Unternehmens. Wir wissen heute auch, daß der Tod von Unternehmen eine notwendige Bedingung für das Überleben des gesamten Systems ist. Der Ernstfall des Unternehmens ist der Nor­ malfall des Systems. Der Tod des sozialistischen Wirtschaftssystems hat seine Ursache darin, daß der Tod der volkseigenen Betriebe nicht zugelassen wurde.