Changing Conceptions of Crowd Mind and Behavior

Serge Moscovici اخیراً رایج شده است که بگوییم علم و تاریخ آن یکی هستند. با این حال، در عمل همه چیز تغییر چندانی نکرده است. ما هنوز طوری رفتار می کنیم که گویی این دو واقعاً به هم مرتبط نیستند. یا در غیر این صورت، گویی سخت است، نه گفتن غیرممکن، پیوند آنها در یک تحقیق واحد. در چنین شرایطی، گروهی که ما تشکیل می‌دهیم و وظیفه مطالعه تاریخ روان‌شناسی اجتماعی را بر عهده گرفته و در عین حال تئوری‌های آن را بازسازی می‌کند، یک آزمایش است. چه آزمایش موفق شود یا شکست بخورد، سه هدفی که برای خود تعیین کرده‌ایم دقیق هستند: اول، ما می‌خواهیم رابطه بین برخی موضوعات تحقیقات روان‌منطقی و زمینه تاریخی آنها را به روز کنیم. ثانیاً، ما در خود بحث وارد می‌شویم و برخی از نویسندگان و آثاری را که به دلیل اهمیت ناچیز و قدرت اکتشافی، کلاسیک ما شده‌اند، مورد بررسی قرار می‌دهیم. اما، در این رابطه، ما همچنین در نظر داریم که باید از نگرش علوم فیزیکی که توسط بسیاری از روانشناسان مشترک است، فاصله بگیریم که اکتساب های گذشته چیزی برای ارائه به عنوان مبنایی برای تحقیق ندارند. فقط آن عالمانی که حرف خود را گفته اند و تکلیف خود را به پایان رسانده اند، به چنین تأملاتی می پردازند. بنابراین کار انجام شده در این زمینه بی اهمیت و حتی غیرقانونی است. از سوی دیگر، ما متقاعد شده‌ایم که روان‌شناسی اجتماعی، به هر حال، یک علم اجتماعی است و مطالعه مبتنی بر نظریه‌های ارتدوکس هنوز بسیار مهم است.

Serge Moscovici It has recently become commonplace to say that science and its history are one. Nonetheless, in practice things have not changed much. We still behave as ifthe two were not really connected. Or else as if it were hard, not to say impossible, to link them in a single enquiry. In such circumstances the group we constitute and which has undertaken the task of studying the history of social psychology while refor­ mulating its theories represents an experiment. Whether the experiment succeeds or fails, the three aims we have set ourselves are precise: First, we wish to bring up to date the relation between certain topics of psycho­ logical research and their historical context. Second, we will include within the discussion itself and consider critically some authors and works that have become our classics due to their undiminished signifi­ cance and heuristic power. But, in this respect, we also consider that we should depart from the attitude of the physical sciences shared by so many psychologists that past acquisitions have nothing to offer as a basis for research. Only those scholars who have said their say and completed their task indulge in such medita­ tions; therefore work undertaken in this field is unimportant and even illicit. We, on the other hand, are convinced that social psychology is, after all, a social science and that a study based on orthodox theories is still eminently significant.