Center Places and Cherokee Towns: Archaeological Perspectives on Native American Architecture and Landscape in the Southern Appalachians

در Center Places و Cherokee Towns، Christopher B. Rodning منظره ای پانوراما را به فرهنگ اولیه چروکی باز می کند. او معتقد است که خانواده‌ها و شهرهای چروکی در مناظر فرهنگی و طبیعی خود با ویژگی‌های ساخته‌شده‌ای که به عنوان مکان‌های مرکزی عمل می‌کردند لنگر انداخته‌اند.
 
رادنینگ دوره درست قبل از اولین تماس اسپانیایی‌ها با سران بومیان آمریکا در قرن شانزدهم را بررسی می‌کند. در لا فلوریدا از طریق توسعه روابط تجاری رسمی بین جوامع بومی آمریکا و استان های مستعمره انگلیسی و فرانسوی در جنوب آمریکا در اواخر دهه 1600 و 1700. رودنینگ به‌ویژه بر سایت باستان‌شناسی Coweeta Creek در دره لیتل تنسی در جنوب غربی کارولینای شمالی تمرکز می‌کند و روش‌هایی را توصیف می‌کند که در آن عناصر محیط ساخته‌شده تجلی حس مکان چروکی‌ها بودند.
 
بررسی داده‌های باستان‌شناسی، کندوکاو رادنینگ در منابع مستند اولیه که مربوط به قرن هجدهم است، و با توجه به اسطوره‌ها و افسانه‌های چروکی که در قرن نوزدهم به یادگار مانده و ثبت شده است، نشان می‌دهد که چگونه ترتیب ساختارهای عمومی و خانه‌های خانگی در شهرهای چروکی هم شکل گرفته و هم بر اساس فرهنگ چروکی شکل گرفته است. مکان های مرکزی در مقیاس های مختلف به عنوان نقاط دلبستگی بین افراد چروکی و جوامع آنها و همچنین بین حال و گذشته آنها عمل می کرد. رادنینگ به بررسی راه هایی می پردازد که در آن معماری چروکی و محیط ساخته شده منابع ثبات فرهنگی پس از تماس با اروپا بودند، و اینکه چگونه روند تماس اروپایی ها چشم انداز شهرهای چروکی را در دراز مدت تغییر داد.
 
در این مقاله رادنینگ با در نظر گرفتن چند وجهی باستان شناسی، تاریخ قومی و سنت شفاهی ثبت شده، روش های متمایزی را نشان می دهد که هویت چروکی از طریق معماری و سایر اشکال مادی ساخته شده است. مکان‌های مرکزی و شهرهای چروکی جذابیت گسترده‌ای برای دانشجویان و دانشمندان باستان‌شناسی جنوب شرقی، مردم‌شناسی، مطالعات بومی آمریکا، فرهنگ چروکی‌های ماقبل تاریخ و پیش‌تاریخی، باستان‌شناسی منظر، و تاریخ قومی خواهد داشت.

In Center Places and Cherokee Towns, Christopher B. Rodning opens a panoramic vista onto protohistoric Cherokee culture. He posits that Cherokee households and towns were anchored within their cultural and natural landscapes by built features that acted as “center places.”
 
Rodning investigates the period from just before the first Spanish contact with sixteenth-century Native American chiefdoms in La Florida through the development of formal trade relations between Native American societies and English and French colonial provinces in the American South during the late 1600s and 1700s. Rodning focuses particularly on the Coweeta Creek archaeological site in the upper Little Tennessee Valley in southwestern North Carolina and describes the ways in which elements of the built environment were manifestations of Cherokee senses of place.
 
Drawing on archaeological data, delving into primary documentary sources dating from the eighteenth century, and considering Cherokee myths and legends remembered and recorded during the nineteenth century, Rodning shows how the arrangement of public structures and household dwellings in Cherokee towns both shaped and were shaped by Cherokee culture. Center places at different scales served as points of attachment between Cherokee individuals and their communities as well as between their present and past. Rodning explores the ways in which Cherokee architecture and the built environment were sources of cultural stability in the aftermath of European contact, and how the course of European contact altered the landscape of Cherokee towns in the long run.
 
In this multi-faceted consideration of archaeology, ethnohistory, and recorded oral tradition, Rodning adeptly demonstrates the distinct ways that Cherokee identity was constructed through architecture and other material forms. Center Places and Cherokee Towns will have a broad appeal to students and scholars of southeastern archaeology, anthropology, Native American studies, prehistoric and protohistoric Cherokee culture, landscape archaeology, and ethnohistory.