Cellular and Molecular Mechanisms in Hypertension

فشار خون بالا به عنوان یکی از عوامل خطر اصلی برای ایجاد بیماری عروق محیطی شناخته شده است. دهه گذشته شاهد چندین پیشرفت بزرگ در درمان فشار خون بالا بوده است، از جمله توسعه مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین و مسدودکننده‌های کانال کلسیم. این ترکیبات توانایی کنترل فشار خون و کاهش تاثیر این عامل خطر بر عوارض و مرگ و میر را به میزان زیادی بهبود بخشیده اند. با وجود این پیشرفت‌ها، بیماری‌های قلبی عروقی به عنوان یک مشکل عمده بهداشتی در اکثر کشورهای صنعتی مدرن باقی می‌ماند که مرگ و میر ناشی از آن بیشتر از مرگ و میر ناشی از سایر علل است. برخلاف این پیشرفت‌ها در درمان، درک ما از مکانیسم‌های اساسی مسئول پاتوژنز فشار خون بالا ناقص است. مطالعات اخیر بینش جدیدی در مورد ماهیت تنظیم انقباض عضلانی در قلب و عروق خونی و همچنین تغییرات در عملکرد عضلانی که در فشار خون بالا رخ می دهد، ایجاد کرده است. با این حال، اثرات درمان ضد فشار خون، هم از نظر بازگرداندن عملکرد طبیعی و هم در ایجاد معکوس تغییرات مرتبط با فشار خون بالا، به‌ویژه در عروق به‌طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است. مطالعات انجام شده در قلب نشان می دهد که اثربخشی عوامل درمانی مختلف در بازگرداندن عملکرد طبیعی و معکوس کردن تغییرات فشار خون به طور قابل توجهی با مکانیسم اثر عامل درمانی متفاوت است. همچنین اخیراً مشخص شده است که برخی از عوامل درمانی اثرات نامطلوبی بر پروفایل های لیپیدی پلاسما ایجاد می کنند که می تواند منجر به تسریع ثانویه روند آترواسکلروتیک شود و در عین حال فشار خون را عادی می کند.

Hypertension is recognized to be one of the major risk factors for the development of peripheral vascular disease. The last decade has witnessed several major advances in therapy for hypertension, including the development of angiotensin-converting enzyme inhibitors and calcium channel blockers. These compounds have greatly improved the ability to control blood pressure and to reduce the impact of this risk factor on morbidity and mortality. In spite of these advances, cardiovascular disease remains a major health problem in most modern industrialized countries with related deaths exceeding those from all other causes combined. In contrast to these advances in therapy, our understanding of the basic mechanisms responsible for the pathogenesis of hypertension remains incomplete. Recent studies have produced new insights into the nature of the regulation of muscle contraction in both heart and blood vessels as well as the changes in muscle function that occur in hypertension. However, the effects of antihypertensive therapy, both in terms of restoring normal function and in producing reversal of hypertension-associated changes, has not been as thoroughly studied, especially in the vasculature. Studies in the heart suggest that the efficacy of different therapeutic agents in restoring normal function and reversing hypertensive changes vary substantially with the mechanism of action of the therapeutic agent. It has also been recently determined that some therapeutic agents produce adverse effects on plasma lipid profiles, which could lead to the secondary acceleration of the atherosclerotic process, while at the same time normalizing blood pressure.