دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Matteo Marchesini
سری: La cultura 1216
ISBN (شابک) : 8842825417, 9788842825418
ناشر: Il Saggiatore
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 413 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Casa di carte. La letteratura italiana dal boom ai social به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خانه کارت. ادبیات ایتالیایی از رونق تا رسانه های اجتماعی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نقد ادبی رو به زوال است. عذاب پرحرفی اوست که با جریانی متعصب الزویری، نقد و تک نگاری، در سایت ها و شبکه های اجتماعی، بین صفحات کتاب ها، روزنامه ها و هفته نامه ها بیان می شود. صفحاتی که به صورت یک متن تجزیه و تحلیل می شوند، بیشتر و بیشتر شبیه گواهی فوت یا بهتر است بگوییم خود گواهی یک مرگ هستند. مکانهای جنایت، استعدادهای انسانگرایانهای هستند که تبدیل به کنوانسیونهایی شدهاند که به تشریفات بیمعنی که در اصطلاحات مبهم بیان میشوند، اختصاص یافتهاند. آنها تحریریههای روزنامههایی هستند که خیلی نزدیک به تحریریهها هستند، که در آنها رویهی اصلی قلادهنویسی از بین رفته است. در میان توطئه گران، علاوه بر خود منتقدان، خوانندگان تمایلی به باز کردن رابطه ای حیاتی با اثر نداشتند و بسیار بیشتر مایل بودند که با آن به عنوان یک قلوه سنگ برخورد کنند. ماتئو مارکسینی به عنوان یک مزاحم در میان چهره های سایه \"صنعت فرهنگی\" حرکت می کند. او منتقد، شاعر، داستان نویس است. او بدون تاکید واهی روزنامه نگار به کتاب های دیگران می پردازد، اما دانشگاهی هم نیست: او نویسنده ای است که از ادبیات و از طریق ادبیات، درباره جهان صحبت می کند. او هنر تخته سنگ و طنز را با هوشی تند تمرین می کند، که مقدر شده است علیه وضع موجود، یا بهتر است بگوییم علیه بناهای تاریخی نویسنده، سرزنش کند. و این دلیلی است که House of Cards قبل از انتشار با موانع بزرگی روبرو شد. مقالاتی که آن را تشکیل می دهند واکنشی شیمیایی به زمان حال است، حال که ریشه در دگردیسی رونق اقتصادی دارد، که مارکسینی نمادین ترین نتایج ادبی را تحلیل می کند: از باسانی که آن سال ها را مانند غروب خورشید زندگی کرد تا پازولینی که از آن گذشت. آنها در پیروزی هستند، اما آنها را به عنوان یک توهین می پذیرند. با نزدیک شدن به امروز، او مجدداً درباره قانونی که اکنون به عنوان یک واقعیت زمینشناسی پذیرفته شده است، بحث میکند و نخستیهای دستناپذیر (گادا، مونتال) را هتک حرمت میکند و نویسندگان گمشده را دوباره تصاحب میکند. نشانه های یک شر باستانی را در متون معاصر می یابد و پادزهرهایی را نشان می دهد. بنابراین مارکسینی وظیفه هر نویسنده واقعی را بر عهده می گیرد: ساختن سنت خود توسط خودش، صحبت از درون پس از انتخاب آن به عنوان خانه خود. زیرا ادبیات مکانی برای شکل دادن و سکونت است: خانه ای از کارت است.
Moribonda è la critica letteraria. La sua è un'agonia loquace, che si esprime in una querula corrente di elzeviri, recensioni e monografie, su siti e social network, tra le pagine di libri, quotidiani e settimanali. Pagine che, analizzate come un unico testo, assomigliano sempre più a un certificato di morte, o meglio, all'autocertificazione di un decesso. I luoghi del delitto sono facoltà umanistiche divenute conventicole di iniziati, dediti a riti vacui espressi in gerghi oscuri; sono redazioni di giornali troppo vicine a redazioni editoriali, in cui è decaduta la pratica essenziale della stroncatura. Tra i congiurati, oltre ai critici stessi, i lettori poco inclini ad aprirsi a un rapporto vitale con l'opera, e assai più disposti a trattarla come un orpello. Matteo Marchesini si muove da intruso tra le figure umbratili dell'«industria culturale». È critico, poeta, narratore. Affronta i libri altrui senza la fatua enfasi del giornalista, ma non è neppure un accademico: è uno scrittore che parla di letteratura e, attraverso la letteratura, del mondo. Pratica con pungente intelligenza l'arte della stroncatura e della satira, destinate a scagliarsi contro lo status quo, ovvero contro gli autori-monumento; ed è questa la ragione per cui Casa di carte ha incontrato grandi ostacoli prima di essere pubblicato. I saggi che lo compongono sono una reazione chimica al presente, un presente che affonda le sue radici nella metamorfosi del boom economico, di cui Marchesini analizza gli esiti letterari più emblematici: da Bassani che visse quegli anni come un tramonto a Pasolini che li attraversò in trionfo, subendoli però come un insulto. Mentre si avvicina all'oggi, ridiscute un canone accettato ormai come un dato geologico, profanando primati intoccabili (Gadda, Montale) e riappropriandosi di autori perduti; ritrova i sintomi di un male antico nei testi contemporanei, e indica alcuni antidoti. Marchesini si assume così il compito di ogni vero scrittore: quello di costruire da sé la propria tradizione, di parlare dal suo interno dopo averla eletta a dimora. Perché la letteratura è un luogo da plasmare e abitare: è una casa di carte.