Carpinteiros, Levantem Bem Alto A Cumeeira E Seymour, Uma Apresentação

جی دی سالینجر، نویسنده رمان فرقه شکارچی در چاودار (1951)، در کارپنترز، منتشر شده در سال 1963، داستان خانواده گلس، آغاز شده در نه داستان (1953) و در فرانی و زوئی ادامه یافت (1951) از سر گرفته شد. 1961).
نجار توسط بادی، یکی از هفت فرزند خانواده گلس و برادر سیمور، قهرمان داستان، روایت می شود. داستان که حول محور عروسی ناتمام سیمور می‌چرخد، در یک روز بسیار گرم در سال 1942 اتفاق می‌افتد و عملاً در دو فضا متمرکز می‌شود: ماشینی که در آن بادی به همراه مادرخوانده عروس و شوهرش، خاله عروس و شوهرش به دام افتاده است. یک جنتلمن کر و لال، و در آپارتمانی که سیمور و بادی قبل از اعزام به جنگ در نیویورک مشترک بودند.
راوی در آن روز سرنوشت ساز با خشم سایر سرنشینان خودرو مواجه می شود که نمی توانند این واقعیت را بپذیرند که برادرش عروسش را در محراب رها کرده است. بادی سپس به تجزیه و تحلیل زندگی خانوادگی تا آن مرحله ادامه می دهد. هر هفت برادر، فرانی، زویی، والت و واکر (دوقلوها)، بو بو، بادی و سیمور، بزرگترین آنها، در بیشتر دوران کودکی و نوجوانی خود در برنامه رادیویی "کودکان شناخته شده" شرکت کردند. آیا این قرار گرفتن در معرض بیش از حد کودکان را به بزرگسالان مشکل ساز تبدیل کرده است؟ این سوال شاید در هسته این دو داستان و خود فیلم شکارچی در چاودار باشد که درام نوجوانی را مضمون اصلی خود دارد.
در سیمور، یک ارائه، بادی گفتگوی بسیار نزدیکی با خواننده برقرار می کند. سلینجر از طریق این راوی از عمل نوشتن صحبت می کند و تلاش بادی برای سازماندهی و انتشار آثار برادر متوفی خود را به طنز نشان می دهد تا کمی بیشتر شخصیت او را روشن کند. بادی/سالینجر نقد ادبی را مورد بحث و کنایه قرار می‌دهد، اما درباره شعر و آفرینش زیاد صحبت می‌کند: کافکا، چخوف، سامرست موام، شعر چینی و ژاپنی در این ارائه ذکر شده‌اند که نبوغشان در ایجاد شک و تردیدهای بیشتر درباره این شخصیت بزرگ، سیمور است.

J. D. Salinger, autor do cultuado O apanhador no campo de centeio (1951), retoma em Carpinteiros, lançado em 1963, a história da família Glass, iniciada em Nove estórias (1953) e levada adiante em Franny e Zooey (1961).
Carpinteiros tem como narrador Buddy, um dos sete filhos da família Glass e irmão de Seymour, protagonista do livro. A história, que gira em torno do casamento não realizado de Seymour, se passa num dia muito quente de 1942, e se concentra praticamente em dois espaços: um carro, no qual Buddy fica preso com a madrinha da noiva e seu marido, uma tia da noiva e um senhor surdo-mudo, e no apartamento que Seymour e Buddy dividiam em Nova York antes de serem convocados para a Guerra.
O narrador, nesse dia fatídico, é confrontado com a raiva dos outros ocupantes do carro, que não se conformam com o fato de seu irmão ter abandonado a noiva no altar. Buddy passa então a analisar a vida familiar até aquele momento. Todos os sete irmãos, Franny, Zooey, Walt e Waker (gêmeos), Boo Boo, Buddy e Seymour, o mais velho, participaram durante grande parte da infância e da adolescência do programa radiofônico "Crianças sabidas". Será que essa superexposição transformou as crianças em adultos-problema? Essa pergunta talvez seja o cerne destas duas histórias e do próprio O apanhador no campo de centeio, que tem como tema principal o drama da adolescência.
Em Seymour, uma apresentação, Buddy estabelece um diálogo muito próximo com o leitor. Por meio desse narrador, Salinger fala sobre o ato de escrever, mostrando com ironia a tentativa de Buddy de organizar e publicar a obra do irmão falecido, a fim de esclarecer um pouco mais a personalidade deste. Buddy/Salinger discutem e ironizam a crítica literária, mas falam muito de poesia e criação: Kafka, Tchekhov, Somerset Maugham, poesia chinesa e japonesa são citados nesta apresentação, cuja genialidade está em levantar ainda mais dúvidas sobre este grande personagem, Seymour.