Cardiac Positron Emission Tomography: Viability, Perfusion, Receptors and Cardiomyopathy

زنده ماندن میوکارد به یکی از مهمترین مسائل در قلب و عروق بالینی تبدیل شده است. به طور خاص، فقدان یا وجود زنده بودن ممکن است در مدیریت بیمار تعیین کننده باشد، و تصمیم برای انجام آنژیوپلاستی (PTCA) یا جراحی بای پس (CABG) اغلب بر اساس ارزیابی دقیق زنده ماندن است. اگرچه اکوکاردیوگرافی و تکنیک‌های پزشکی هسته‌ای مرسوم ممکن است اطلاعات ارزشمندی در مورد زنده‌مانی ارائه دهند، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) در حال حاضر به عنوان استاندارد طلایی برای ارزیابی زنده‌مانی میوکارد در نظر گرفته می‌شود. ارزیابی همزمان متابولیسم و ​​پرفیوژن میوکارد امکان تعیین دقیق و تعیین کمیت دقیق زنده ماندن میوکارد در مناطق آسیب دیده را فراهم می کند. علاوه بر این، کمی سازی دقیق پرفیوژن میوکارد به تنهایی ممکن است بینشی در مورد مکانیسم های اساسی سندرم X ارائه دهد و ممکن است به روشن شدن مناسب این پدیده پیچیده بالینی، اما مکرر کمک کند.
علاوه بر آن، PET قلبی ممکن است بینش ما را نسبت به متابولیسم و ​​پرفیوژن بیماری عضله قلبی، به ویژه در کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، عمیق تر کند. علاوه بر این، مطالعات تصویربرداری گیرنده با PET اهمیت پیدا می کند زیرا مطالعه تنظیم عصبی-هومورال قلبی در نارسایی قلبی مورد توجه قرار گرفته است.
توموگرافی انتشار پوزیترون قلبی: زنده ماندن، پرفیوژن،گیرنده‌ها و کاردیومیوپاتی جدیدترین پیشرفت‌ها در PET قلبی را توصیف می‌کند، زیرا اینها به زنده ماندن میوکارد و مطالعات پرفیوژن میوکارد مربوط می‌شوند. سندرم X. ارزش PET برای تصویربرداری گیرنده و بیماری عضله قلبی نیز مورد بحث قرار گرفته است.
برای متخصصان قلب، پزشکان پزشکی هسته ای، رادیوشیمیست ها، فیزیولوژیست ها، تکنسین ها و محققان پایه که علاقه مند به درک جدیدترین دستاوردهای PET قلبی عروقی هستند.

Myocardial viability has become one of the most important issues in clinical cardiology. In particular, absence or presence of viability may be decisive in patient management, and the decision to perform angioplasty (PTCA) or bypass surgery (CABG) is frequently based on the accurate assessment of viability. Although echocardiography and conventional nuclear medicine techniques may provide valuable information on viability, positron emission tomography (PET) is currently considered to be the gold standard for the assessment of myocardial viability. The simultaneous evaluation of myocardial metabolism and perfusion allows precise delineation and accurate quantification of residual myocardial viability in affected regions. In addition, accurate quantification of myocardial perfusion alone may provide insight into the basic mechanisms of syndrome X and may assist in the appropriate clarification of this clinically complicated, but frequently occurring phenomenon.
Besides that, cardiac PET may deepen our insight into metabolism and perfusion of cardiac muscle disease, particularly in hypertrophic cardiomyopathy. Furthermore, receptor imaging studies with PET will become important as the study of cardiac neurohumoral regulation in heart failure has gained in interest.
Cardiac Positron Emission Tomography: Viability, Perfusion,Receptors and Cardiomyopathy describes the most recent developments in cardiac PET as these are related to myocardial viability and myocardial perfusion studies of syndrome X. The value of PET for receptor imaging and cardiac muscle disease is also discussed.
For cardiologists, nuclear medicine physicians, radiochemists, physiologists, technicians and basic researchers interested in understanding the most recent achievements in cardiovascular PET.