Cardiac Pacing and Electrophysiology: A bridge to the 21st century

در سال 1992، الکتروفیزیولوژی قلب بالینی به یکی از زیرتخصصی های شناخته شده هیئت پزشکی داخلی آمریکا تبدیل شد. شناخت رسمی این رشته بسیار تخصصی و فنی پزشکی نشان دهنده اوج سی سال اکتشاف علمی و فکری قابل توجه است. در آغاز دهه 1950، متخصصان قلب دریافتند که آریتمی های قلبی علت عوارض قابل توجه و مرگ ناگهانی حداقل 350000 بیمار در سال تنها در ایالات متحده است. در آن زمان تنها ابزار موجود برای تجزیه و تحلیل ریتم غیرطبیعی قلب، دستگاه EKG استاندارد و استدلال قیاسی دقیق بود. در اوایل دهه 1960، ضربان سازهای قلبی اولین تلاش را در درمان الکتریکی آریتمی های قلبی منعکس کردند. پیس میکرها ابتدا به منظور کنترل اپیزودهای سنکوپال مربوط به ریتم برادی کاردی قلب کاشته شدند. اگرچه دستگاه های خام و حجیم هستند، اما کاربرد آنها بلافاصله برای پزشکان و بیماران آشکار شد. تشخیص اینکه سیگنال های الکتریکی را می توان از داخل قلب ثبت کرد و ریتم قلب را می توان با استفاده از انرژی الکتریکی کنترل کرد، عصر الکتروفیزیولوژی بالینی قلب را آغاز کرد که بعد از آن قرار بود. در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 و در اوج درگیری ویتنام. گروهی از متخصصان قلب با آموزش ویژه در الکتروفیزیولوژی قلب در بیمارستان خدمات بهداشت عمومی ایالات متحده در استاتن آیلند مستقر شدند.

In 1992, clinical cardiac electrophysiology became a recognized sub-speciality of the American Board of Internal Medicine. The formal recognition of this highly specialized and technical field of medicine represents the culmination of thirty years of remarkable scientific and intellectual discovery. Beginning in the 1950s, cardiologists realized that cardiac arrhythmias were the cause of significant morbidity and the sudden death of at least 350,000 patients every year in the United States alone. At that time the only tools available for analyzing abnormal heart rhythms were the standard EKG machine and careful deductive reasoning. During the early 1960s, cardiac pacemakers reflected the first foray in the electrical therapy of cardiac arrhythmias. Pacemakers were first implanted in order to control syncopal episodes related to bradycardic heart rhythms. Although crude and bulky devices, their utility was immediately obvious to physicians and patients alike. The recognition that electrical signals could be recorded from inside the heart and that the heart's rhythm could be controlled by the application of electrical energy began the era of clinical cardiac electrophysiology which was to follow. In the late 1960s and early 1970s and at the peak of the Vietnam conflict. a group of cardiologists with special training in cardiac electrophysiology were sequestered at the US Public Health Service Hospital at Staten Island.