Byron's Nature: A Romantic Vision of Cultural Ecology

این کتاب یک ارزیابی مجدد کامل و بوم‌نگری از لرد بایرون (1789-1824) است که او را یکی از مهم‌ترین شاعران بوم‌شناس در سنت رمانتیک بریتانیا می‌داند. این کتاب با استفاده از بوم‌شناسی سیاسی، نظریه پسا انسان‌گرایی، ماتریالیسم جدید و علم بوم‌شناختی، نشان می‌دهد که اشعار اصلی بایرون -زیارت چایلد هارولد، درام‌های متافیزیکی، و دون خوان- عمیقاً درگیر توسعه یک بوم‌شناسی فرهنگی هستند که می‌تواند هم‌افزایی خلاقانه در سیستم‌های انسانی و طبیعی را توضیح دهد و یک اکوپولیتیک رهایی‌بخش و اکوپوتیک را به‌منظور رسیدگی به تهدیدات جهانی‌شده انسانی برای رونق اجتماعی-محیطی در دوران پس از واترلو ایجاد کند. طبیعت بایرون در تقابل با جهان وطنی بایرون با پراکسیس محل سکونت مورد حمایت شاعران دریاچه رمانتیک، به دنبال آن است تا درک ما را از گستره، عمق و اهمیت فوق‌العاده تحقیق رمانتیسیسم در معنای طبیعت و ما بیشتر کند. رابطه اخلاقی با آن.

This book is a thorough, eco-critical re-evaluation of Lord Byron (1789-1824), claiming him as one of the most important ecological poets in the British Romantic tradition. Using political ecology, post-humanist theory, new materialism, and ecological science, the book shows that Byron’s major poems—Childe Harold’s Pilgrimage, the metaphysical dramas, and Don Juan—are deeply engaged with developing a cultural ecology that could account for the co-creative synergies in human and natural systems, and ground an emancipatory ecopolitics and ecopoetics scaled to address globalized human threats to socio-environmental thriving in the post-Waterloo era. In counterpointing Byron’s eco-cosmopolitanism to the localist dwelling praxis advocated by Romantic Lake poets, Byron’s Nature seeks to enlarge our understanding of the extraordinary range, depth, and importance of Romanticism’s inquiry into the meaning of nature and our ethical relation to it.