Buddhism and Cultural Studies: A Profession of Faith

این کتاب به بررسی رابطه متقابل بین درک بودایی، دریدی و فوکویی در مورد اخلاق، ذهنیت، و احتمال هستی‌شناختی می‌پردازد تا پتانسیل اخلاقی و سیاسی تمرین مراقبه بینش را بررسی کند. این کتاب از دیدگاه یک مسلمان «بودایی غربی» پسااستعماری روایت می‌شود که علیرغم بزرگ شدن در سنگاپور، جایی که بودیسم بخشی از میراث اجدادی «چینی» او بود، تنها زمانی که به استرالیا مهاجرت کرد و ترجمه‌های غربی بودایی را کشف کرد، بودیسم را پذیرفت. آموزه ها این کتاب از طریق خود مردم نگاری از تعقیب حرفه ای آکادمیک نویسنده با الهام از بودایی ها، درک غیر اعتقادی از ایمان را توسعه می دهد و اظهار می کند که ممکن است برای «مؤمنان» و «غیر ایمانداران» به طور یکسان مرتبط باشد، و خواننده دانشگاهی را به ویژه دعوت می کند. نقش (به رسمیت شناخته نشده) ایمان را در حمایت از عمل علمی در نظر بگیرید. این کتاب با ایجاد تعادل دقیق بین تحلیل انتقادی و تحقیق خود انعکاسی، به تمام معانی کلمه عمل می‌کند، یک حرفه ایمانی.

This book explores the reciprocity between Buddhist, Derridean, and Foucauldian understandings about ethics, subjectivity, and ontological contingency, to investigate the ethical and political potential of insight meditation practice. The book is narrated from the perspective of a postcolonial ‘Western Buddhist’ convert who, despite growing up in Singapore where Buddhism was a part of his disaporic ‘Chinese’ ancestral heritage, only embraced Buddhism when he migrated to Australia and discovered Western translations of Buddhist teachings. Through an autoethnography of the author’s Buddhist-inspired pursuit of an academic profession, the book develops and professes a non-doctrinal understanding of faith that may be pertinent to ‘believers’ and ‘non-believers’ alike, inviting the academic reader in particular to consider the (unacknowledged) role of faith in supporting scholarly practice. Striking a careful balance between critical analysis and self-reflexive inquiry, the book performs in all senses of the word, a profession of faith.