Bronchial Hyperresponsiveness

انجمن پنومولوژی اتریش سی و سومین کارگاه آموزشی خود را در مورد "فیزیولوژی تنفسی بالینی" در گراتس، 1 تا 3 نوامبر 1990 برگزار کرد. واکنش بیش از حد برونش تقریباً به اندازه خود برونش آسم شناخته شده است. در طول دو دهه گذشته، در حین بررسی ماهیت التهابی آسم برونش، چیزهای زیادی در مورد اندازه‌گیری و اصلاح این پدیده آموخته‌ایم. به دلیل ارتباط عملی و با توجه به شایستگی بالای نویسندگان، امیدواریم که سخنرانی ها و بحث هایی که در گراتس داشتیم، خواننده علاقه مند را آگاه کند و از آن لذت ببرد. می‌خواهم از همه نویسندگان برای ارائه دست‌نوشته‌ها و نمودارها تشکر کنم. در نهایت از خانم اچ وبر به خاطر کار مخفیانه اش و خانم مگ تشکر ویژه ای دارم. A. Lahrmann-Ramharter برای تصحیح نسخه مکتوب سخنرانی ها و تهیه نسخه خطی که برای مطبوعات آماده شده بود. پریم. Dr. Hartmut Zwick Contents Barnes P.: جنبه های سلولی و بیوشیمیایی پاسخگویی بیش از حد راه هوایی. . . . . . . . . . 1 Hargreave F. E.: واکنش بیش از حد راه هوایی و آسم. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 Ingram R. H.: ارتباط فیزیولوژیکی افزایش پاسخگویی راه هوایی. . . . . . . . . . . . . . . . 36 K errebijn K F.: تست تحریک برونش در کودکان - روش ها و ارتباط بالینی. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Tattersfield A. E.: آزمایش تحریک برونش در بزرگسالان - آیا ارتباط بالینی وجود دارد. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64 Kummer F.: اصول و رویکردها در درمان آسم. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

The Austrian Pneumological Society held its 33th Workshop on "Clinical Respiratory Physiology" at Graz, November 1 st -3rd, 1990. Bronchial hyperresponsiveness has been known nearly as long as asthma bronchia Ie itself. During the last two decades while exploring the inflammatory nature of asthma bronchiale we have learned a lot about measuring and modifying this phenomenon. Because of the practical relevance and owing to the high competence of the authors we hope that the lectures and discussions we had at Graz will inform and enjoy the interested reader. I want to express my deep gratitude to all the authors for providing us with the manuscripts and graphs. Finally I am especially grateful to Mrs. H. Weber for her secreterial work and to Mrs. Mag. A. Lahrmann-Ramharter for correcting the written version of the speeches and preparing a manuscript that was ready for the press. Prim. Dr. Hartmut Zwick Contents Barnes P. : Cellular and Biochemical Aspects of Airway Hyperresponsiveness. . . . . . . . . . 1 Hargreave F. E. : Airway Hyperresponsiveness and Asthma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 Ingram R. H. : Physiologic Correlates of Increased Airway Responsiveness . . . . . . . . . . . . . . . . 36 K errebijn K F. : Bronchial Provocation Testing in Children -Methods and Clinical Relevance. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Tattersfield A. E. : Bronchial Provocation Testing in Adults -Is There Clinical Relevance. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64 Kummer F. : Principles and Approaches in Asthma Therapy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .