دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Angus Konstam. Paul Wright
سری: 2): The Super Dreadnoughts (New Vanguard
ISBN (شابک) : 1780961707, 9781780961705
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 48
[50]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب British Battleships 1914-18 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جنگ های جنگی انگلیس 1914-18 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تسلط ناوگان بزرگ نیروی دریایی سلطنتی در یوتلند در جنگ جهانی
اول حول ناوهای جنگی با تفنگ بزرگ بود که برای غلبه بر ناوگان
دریای آزاد آلمان طراحی شده بودند.
در سال 1906، آلمانی ها شروع به ساخت یک ناوگان دردنوت برای خود
کردند و در حالی که از یک تفنگ اصلی کوچکتر از انگلیسی ها استفاده
می کردند، به زودی به دریاسالاری بریتانیا رسید که طراحان آلمانی
در حال برنامه ریزی برای ساخت کلاس جدیدی از dreadnought هستند. ،
مسلح به اسلحه های بزرگتر. این امر این شبح را ایجاد کرد که
ناوگان جنگنده بریتانیایی از بین خواهد رفت، و دریاسالاری را بر
آن داشت تا دستور ساخت «سوپر دردنوت» خود را بدهد. اولین مورد از
این dreadnough های جدید در سال 1909 گذاشته شد و سه سال بعد وارد
خدمت شد. مردم بریتانیا از این برنامه حمایت کردند و شعار «ما هشت
میخواهیم و نمیتوانیم صبر کنیم» رایج شد، که اشارهای به ساخت
هشت مورد از این فوقالعادههای وحشتناک است. این هشت نفر اول
توسط ارین و کانادا تقویت شدند، که هر دو برای نیروی دریایی خارجی
ساخته می شدند تا اینکه توسط دریاسالاری فرماندهی شدند. در سال
1914، چهار فروند سوپر dreadnough وارد خدمت شدند. در آن زمان،
دریاسالاری برنامه جدیدی از «نبردناوهای سریع»، مجهز به تفنگ های
15 اینچی را توسعه داده بود. این کشتیهای جنگی قدرتمند به موقع
وارد خدمت شدند تا در نبرد یوتلند در سال 1916 ایفای نقش کنند.
جنگ جهانی اول قبل از ارزیابی کامل این کشتیهای جنگی جدید توسط
نیروی دریایی سلطنتی آغاز شد، و بنابراین باید از طریق تجربه -
اغلب از راه سخت - درسهایی آموخته میشد. اگرچه هیچ یک از این
سوپر dreadnough ها در نبرد گم نشدند، اما عملکرد آنها در نبرد
Jutland منجر به ارزیابی مجدد نحوه عملکرد آنها شد. با این حال،
آنها به مدت چهار سال کنترل دریا را به دشمن انکار کردند و
بنابراین نقش مهمی در فروپاشی نهایی آلمان امپراتوری داشتند. این
عنوان New Vanguard، دومین عنوان از دو عنوان جنگی بریتانیایی در
جنگ جهانی اول، داستان آغاز شده در جلد اول را با نگاهی دقیق به
کشتیهای جنگی بعدی در ناوگان - \"سوپر dreadnoughts\" ادامه
میدهد.
The Royal Navy's Grand Fleet dominance at Jutland in World War
I centered around big-gun battleships designed to overpower
Germany's High Seas Fleet.
In 1906, the Germans began building a dreadnought fleet of
their own, and while they used a smaller main gun than the
British, word soon reached the British Admiralty that German
designers were planning to build a new class of dreadnoughts,
armed with larger guns. This raised the spectre that the
British dreadnought fleet would be outgunned, and prompted the
Admiralty to order the building of their own "super
dreadnoughts". The first of these new dreadnoughts were laid
down in 1909, and entered service three years later. The
British public supported this programme, and the slogan "we
want eight and cannot wait" became popular, a reference to the
building of eight of these super dreadnoughts. These first
eight were augmented by the Erin and the Canada, both of which
were being built for foreign navies until commandeered by the
Admiralty. Four more super dreadnoughts entered service in
1914. By then the Admiralty had developed a new programme of
"fast battleships", armed with 15-inch guns. These powerful
warships entered service in time to play a part in the battle
of Jutland in 1916. World War I broke out before the Royal Navy
had fully evaluated these new warships, and so lessons had to
be learned through experience - often the hard way. Although
none of these super dreadnoughts were lost in battle, their
performance at the battle of Jutland led to a re-evaluation of
the way they were operated. Still, for four years they denied
control of the sea to the enemy, and so played a major part in
the final collapse of Imperial Germany. This New Vanguard
title, the second of two covering the British battleships of
World War I will continue the story begun in the first volume
by taking a detailed look at the later battleships in the fleet
- the "super dreadnoughts".