Bricks & Mortals

ما فقط به ساختمان‌ها نگاه نمی‌کنیم: نماهای آن‌ها، زیبا یا زشت، فضاهایی را که در آن زندگی می‌کنیم پنهان می‌کنند. ما در معماری به دنیا می آییم، کار می کنیم، عشق می ورزیم و می میریم. ما آن را می‌خریم و می‌فروشیم، اجاره می‌دهیم و در آن چمباتمه می‌زنیم، ایجاد می‌کنیم و از بین می‌بریم. اگر بخواهیم معماری را به درستی درک کنیم، این جنبه‌های ساختمان‌ها - اقتصادی، اروتیک، سیاسی و روان‌شناختی بسیار مهم هستند. و از آنجایی که معماری به همان اندازه که ما آن را شکل می دهیم، ما را نیز شکل می دهد، درک معماری به ما کمک می کند تا زندگی و دنیای خود را درک کنیم. تام ویلکینسون از طریق ده ساختمان بزرگ در سراسر جهان رابطه قدرتمند و صمیمی بین جامعه و معماری را آشکار می کند و می پرسد: آیا معماری می تواند زندگی ما را به سمت بهتر تغییر دهد؟

ده ساختمان: برج بابل، بابل (حدود 650 قبل از میلاد) ، خانه طلایی، رم (64-68 پس از میلاد)، مسجد جینگوربر، تیمبوکتو (1327)، کاخ روسلای، فلورانس (1450)، باغ درخشندگی کامل، پکن (1709-1860)، تئاتر جشنواره، بایروث، آلمان (1876) ماشین هایلند پارک...

We don't just look at buildings: their facades, beautiful or ugly, conceal the spaces we inhabit. We are born, work, love and die in architecture. We buy and sell it, rent it and squat in it, create and destroy it. These aspects of buildings – economic, erotic, political and psychological – are crucial if we are to understand architecture properly. And because architecture moulds us just as much as we mould it, understanding architecture helps us to understand our lives and our world. Through ten great buildings across the world Tom Wilkinson reveals the powerful and intimate relationship between society and architecture and asks: can architecture change our lives for the better?

THE TEN BUILDINGS: The Tower of Babel, Babylon (c. 650 BC), The Golden House, Rome (AD 64-68), Djinguereber Mosque, Timbuktu (1327), Palazzo Rucellai, Florence (1450), The Garden of Perfect Brightness, Beijing (1709-1860), Festival Theatre, Bayreuth, Germany (1876), Highland Park Car...