دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: E.M. Cioran
سری:
ISBN (شابک) : 2851979418, 9782851979414
ناشر: L’Herne
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 0
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 75 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Breviaire des vaincus II به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Breviary the IIqued II نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
• توضیحات: The Breviary of the Vanquiished یکی از آن آثاری است که سرنوشت عجیبی را رقم زده است. سیوران آن را در طول جنگ به زبان رومانیایی در محیط پاریس اشغالی سروده است، جایی که هنوز تصمیم نگرفته بود فقط به زبان فرانسوی بنویسد. در آن زمان، او به تازگی کشور زادگاهش را برای همیشه ترک کرده بود - اما هنوز به زبان مادری اش بود که افکارش را اصلاح کرد و آن را خلق کرد. The Breviary آخرین متن Cioran است که به زبان رومانیایی نوشته شده است: کتابی که ابتدا قرار است منتشر شود... سپس کنار گذاشته شود، "فراموش شده" توسط نویسنده آن برای حدود چهل سال! در سال 1993، آلن پارویت ترجمه ای باشکوه از این بریواری ارائه کرد که سیوران، که نویسنده فرانسوی زبان شده بود، خود را در سال 1963 «غیرقابل خواندن، غیرقابل استفاده، غیرقابل انتشار» می دانست. اما اگر مترجم بزرگ به نجات اثر محوری سیوران از فراموشی کمک کرده بود، از وجود قسمت دوم آن که تنها پس از مرگ نویسنده در سال 1995 کشف شد، بی خبر بود. این قسمت دوم است که کاملاً جدید باقی مانده است. ما امروز ارائه می دهیم. آغشته به همان نفس اول، نوسانات هویتی را ثبت میکند که خود را میجوید، میگریزد، مدام در آرزوی تصدیق خود است – چه در تضاد افراط و چه در تضاد. «دفتر خاطرات» واقعی ذهن سیوران، این اثر - اغلب با شعر، گاهی با غزل - ظرایف ناامیدی منحصربهفرد را بررسی میکند، که ناشی از «شانس بد» رومانیایی زاده شدن است، ناتوان از پذیرش محدودیتهای عقل مانند محدودیتهای عشق، بی امان خدا و غیبت احتمالی او را زیر سؤال می برد، اما همچنان از «جذابیت دیوانه وار غیرقابل جبران» استقبال می کند تا در نهایت از موسیقی پادزهری مؤثر در برابر کسالت، این «پیروزی مطلق «شناسایی» به دست آورد. سرنوشت عجیب این برویاری، قسمت دوم، بدون شک نویسنده آن را سرگرم می کرد. این فرصتی است برای ما تا در مورد سفر درونی مردی که در آستانه تجربه وطن دیگری، یعنی طبق تصورات خود، زبانی دیگر، بیشتر بدانیم.
• Description : Le Bréviaire des vaincus fait partie de ces œuvres marquées par une étrange destinée. Cioran le composa pendant la guerre, en roumain, dans le décor de ce Paris occupé où il n’avait pas encore pris la décision de ne plus écrire qu’en français. À l’époque, il vient de quitter définitivement son pays natal – mais c’est toujours dans sa langue maternelle qu’il fixe ses pensées, qu’il crée. Le Bréviaire est le dernier texte de Cioran rédigé en roumain : un livre d’abord voué à être publié… puis mis de côté, "oublié" par son auteur durant quelque quarante ans ! En 1993, Alain Paruit offrit une magnifique traduction de ce Bréviaire que Cioran, devenu écrivain de langue française, avait pour lui-même jugé en 1963 « illisible, inutilisable, impubliable ». Mais si le grand traducteur avait contribué à sauver de l’oubli l’œuvre-charnière de Cioran, il ignorait alors l’existence d’une seconde partie, découverte seulement après la mort de l’écrivain, en 1995. C’est cette seconde partie, demeurée totalement inédite, que nous proposons aujourd’hui. Imprégnée du même souffle que la première, elle enregistre les oscillations d’une identité qui se cherche, s’échappe, aspire sans cesse à s’affirmer – fût-ce dans l’excès ou dans le paroxysme de la contradiction. Véritable « journal » de l’esprit de Cioran, l’œuvre explore – souvent avec poésie, parfois avec lyrisme – les nuances d’un désespoir unique, porté par la « malchance » d’être né roumain, impuissant à accepter les limites de la raison comme celles de l’amour, interrogeant sans répit Dieu et sa possible absence, mais saluant encore « le charme fou de l’irréparable » pour puiser enfin dans la musique un antidote efficace contre l’ennui, ce « triomphe absolu de l’Identité ». Le curieux destin de ce Bréviaire, seconde partie, aurait sans doute amusé son auteur ; il est pour nous l’occasion d’en savoir davantage sur le cheminement intérieur d’un homme qui s’apprêtait à faire l’expérience d’une autre patrie, c’est-à-dire – selon ses propres conceptions – d’une autre langue.