ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Breaking the Glass Armor: Neoformalist Film Analysis

دانلود کتاب شکستن زره شیشه ای: تحلیل فیلم نئوفرمالیست

Breaking the Glass Armor: Neoformalist Film Analysis

مشخصات کتاب

Breaking the Glass Armor: Neoformalist Film Analysis

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 0691067244, 0691014531 
ناشر:  
سال نشر: 1988 
تعداد صفحات: 372 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 86 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 47,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 16


در صورت تبدیل فایل کتاب Breaking the Glass Armor: Neoformalist Film Analysis به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب شکستن زره شیشه ای: تحلیل فیلم نئوفرمالیست نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب شکستن زره شیشه ای: تحلیل فیلم نئوفرمالیست

ویکتور شکلوفسکی در سال 1914 نوشت: «آثار کلاسیک برای ما پوشیده از زره شیشه‌ای آشنایی شده‌اند.» در اینجا کریستین تامپسون خواننده را با یازده فیلم مختلف «آشنا می‌کند». او با توسعه تکنیک فرمول‌بندی‌شده در کتاب «ایوان وحشتناک» اثر آیزنشتاین (پرینستون، 1981)، انعطاف‌پذیری رویکرد نئوفرمالیستی را به وضوح نشان می‌دهد. او استدلال می‌کند که منتقدان اغلب از روش‌های برش‌خورده استفاده می‌کنند و فیلم‌هایی را انتخاب می‌کنند که به راحتی با این روش‌ها مطابقت دارند. از سوی دیگر، نئوفرمالیسم، منتقد را تشویق می کند که با هر فیلم به گونه ای متفاوت برخورد کند و مفروضات تحلیلی خود را به طور مستمر اصلاح کند. بنابراین تحلیل‌های تامپسون بسیار متنوع و آشکار هستند، از یک فیلم معمولی هالیوود، وحشت در شب، تا شاهکارهایی مانند اواخر بهار و لانسلوت دو لاک. او با استفاده از دزدان دوچرخه و قواعد بازی به عنوان مثال، راه تاریخی رسمی برای برخورد با رئالیسم را پیشنهاد می کند. استیج فریت و لورا مواردی را ارائه می‌کنند که در آن سینمای کلاسیک با بازی با انتظارات مخاطب، قراردادهای خود را ناآشنا می‌کند. فصل های دیگر به Les Vacances de Monsieur Hulot و زمان بازی تاتی و Tout va bien و Sauve qui peut (la vie) گدار می پردازند. اگرچه تحلیل نئوفرمالیستی رویکردی دقیق و متمایز است، اما از واژگان تخصصی گسترده و مفاهیم باطنی پرهیز می‌کند: مقالات در اینجا می‌توانند توسط علاقه‌مندان به فیلم‌های جداگانه به‌طور جداگانه خوانده شوند. با این حال، هدف کلی کتاب فراتر از در دسترس‌تر کردن و جذاب‌تر کردن این فیلم‌های خاص است و راه‌های جدیدی برای نگاه کردن به سینما به عنوان یک کل ارائه می‌کند.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

"Classical works have for us become covered with the glassy armor of familiarity," wrote Victor Shklovsky in 1914. Here Kristin Thompson "defamiliarizes" the reader with eleven different films. Developing the technique formulated in her Eisenstein's Ivan the Terrible (Princeton, 1981), she clearly demonstrates the flexibility of the neoformalist approach. She argues that critics often use cut-and-dried methods and choose films that easily fit those methods. Neoformalism, on the other hand, encourages the critic to deal with each film differently and to modify his or her analytical assumptions continually. Thompson's analyses are thus refreshingly varied and revealing, ranging from an ordinary Hollywood film, Terror by Night, to such masterpieces as Late Spring and Lancelot du Lac. She proposes a formal historical way of dealing with realism, using Bicycle Thieves and The Rules of the Game as examples. Stage Fright and Laura provide cases in which the classical cinema defamiliarizes its own conventions by playing with audience expectations. Other chapters deal with Tati's Les Vacances de Monsieur Hulot and Play Time and Godard's Tout va bien and Sauve qui peut (la vie). Although neoformalist analysis is a rigorous, distinctive approach, it avoids extensive specialized vocabulary and esoteric concepts: the essays here can be read separately by those interested in the individual films. The book's overall purpose, however, goes beyond making these particular films more accessible and intriguing to propose new ways of looking at cinema as a whole.





نظرات کاربران