Brain and Behavior in Child Psychiatry

مغز - چه چیز دیگری! همه حواس با مغز در ارتباط هستند. از ادراک حسی ناشی می شود. . . دانش در مغز، حاکمیت ذهن است. ذهن توسط مغز تفسیر می شود. AIcmaeon از کروتون (قرن پنجم قبل از میلاد) زمین تحت رویکردهای سنتی به مسائل در فلسفه ذهن در حال تغییر است. دکترین های قبلی در مورد استقلال شناخت از مغز اکنون غیرقابل دفاع به نظر می رسند. P. S. Churchland (قرن 20 پس از میلاد) هدف این جلد نیست که تاریخچه و اهمیت علوم اعصاب برای فلسفه را از منظر تکاملی مورد بحث قرار دهیم، اگرچه این موضوع نسبتاً جالبی خواهد بود. هدف آن رابطه بین مغز و رفتار در کودکان است که توسط عملکردهای ذهنی بالاتر (مانند گفتار و زبان، استدلال، ادراک، اراده آزاد و کنترل اعمال حرکتی، وابستگی رفتار به محدودیت‌های عصبی، خود کودک و رفتار درمانی نشان داده می‌شود. فعالیت ها). روانپزشکان کودک معمولاً به مغز به عنوان محل اختلال مسئول بسیاری از ناتوانی های رشدی و سندروم های آسیب شناختی روانی اشاره می کنند که با مشاهده رفتار (مانند نارساخوانی، هذیان ها)، معاینه عصبی (مانند علائم نرم)، عملکرد تست روانشناختی (مانند Gestalt، Bender) قابل شناسایی هستند. تست)، EEG (به عنوان مثال، نسبت آلفا-تتا)، و CCT (مثلاً شبه آتروفی). در حالی که هیچ چیز ذاتاً در چنین استنباط‌هایی وجود ندارد، این واقعیت اغلب نادیده گرفته می‌شود که هیچ مجموعه خاصی از روابط مغز و رفتار وجود ندارد که این استنتاج‌ها را تأیید کند.

The Brain-What Else! All senses are connected with the brain. From sense-perception derives . . . knowledge. In the brain is the sovereignty ofthe mind. Mind is interpreted by the brain. AIcmaeon of Croton (5th Century B. c. ) The ground is shifting under the traditional approaches to problems in the philosophy of mind. Earlier doctrines concerning the independence of cognition from the brain now appear untenable. P. S. Churchland (20th Century A. D. ) It is not objective of this volume to discuss the history and significance of neuroscience for philosophy from a developmental perspective, although this would be a rather interesting topic. Its object is the relationship between brain and behavior in children as exhibited by higher mental functions (e. g. , speech and language; reasoning, perception, free will and control of motor acts, dependence of behavior on neuronal constraints, the self of the child and therapeutic acti vi ties). Child psychiatrists commonly allude to the brain as the site of disturbance responsible for many developmental disabilities and psychopathological syn­ dromes identifiable by observing behavior (e. g. , dyslexia, delusions), neurological examination (e. g. , soft signs), psychological test performance (e. g. , Bender Gestalt Test), EEG (e. g. , alpha-theta ratio), and CCT (e. g. , pseudoatrophy). While there is nothing inherently wrong with such inferences, the fact is frequently overlooked that there is no specific set of brain-behavior relationships validating these inferences.