Bradykinin, Kallidin and Kallikrein: Supplement

جلد XXV از سری کتابچه راهنمای فارماکولوژی تجربی با عنوان \"Bradykinin, Kallidin, and Kallikrein\" در سال 1970 منتشر شد. هدف من از ویرایش این جلد از مجموعه جایگزین کردن نیست، بلکه به روز رسانی نسخه 1970 است. در طول دهه قبل از انتشار جلد. XXV، وجود کینین ها و کالیکرئین ها مورد پذیرش قرار گرفت، اجزای پروتئینی سیستم خالص و مشخص شدند و پپتیدها سنتز شدند. حتی پس از این دستاوردها، علاقه به موضوع کاهش نیافته است، بلکه به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ما چیزهای زیادی در مورد نقشی که اجزای سیستم کالیکرئین- کینین در سیستم های دیگر بازی می کنند و در مورد فعل و انفعالات متقابل بسیار پیچیده و پیچیده در خون آموخته ایم. به طور مستقیم یا غیرمستقیم، کالیکرئین و کینین ها بر انعقاد خون، فعال شدن کمپلمان و تولید آنژیوتانسین تأثیر می گذارند. کینین ها فعالیت سایر عوامل از جمله پروستاگلاندین ها، هیستامین و کاتکول آمین ها را آزاد یا تعدیل می کنند. مهارکننده های کالیکرئین یا کینیناز II، به عنوان مثال، در گردش خون خارج از بدن یا در فشار خون بالا استفاده می شوند. کالیکرئین، کینین ها و کینینازها، موجود در ادرار، برای اولین بار در سال های 1925 و 1954 توصیف شدند، اما برای دهه ها نادیده گرفته شده اند. این مواد در حال حاضر به دلیل نقش احتمالی آنها در تنظیم فشار خون به طور گسترده مورد مطالعه قرار می گیرند. شواهد مبنی بر اینکه کینین ها عملکرد متابولیکی دارند نیز در حال افزایش است. فراوانی اجزای فعال سیستم در اندام‌های تناسلی نقشی را در فرآیند لقاح نشان می‌دهد. این کتاب در فصل‌هایی که به این موضوعات می‌پردازد سازمان‌دهی شده است.

Volume XXV of the Handbook of Experimental Pharmacology series entitled "Bradykinin, Kallidin, and Kallikrein" was published in 1970. My aim in editing this volume of the series is not to replace, but to update the 1970 edition. During the decade preceding the publication of Vol. XXV, the existence of kinins and kallikreins gained acceptance, the protein components of the system were purified and characterized and the peptides were synthesized. Even after these accomplish­ ments, interest in the subject has not abated, but has increased substantially. We have learned a great deal about the role that components of the kallikrein-kinin system play in other systems and about the immensely complex and intricate inter­ actions in blood. Directly or indirectly, kallikrein and kinins affect the coagulation of blood, the activation of complement, and the generation of angiotensin. Kinins release or modulate the actions of other agents, including prostaglandins, histamine, and catecholamines. Inhibitors of kallikrein or kininase II are employed, for example, in extracorporeal circulation or in hypertension. Kallikrein, kinins, and kininases, present in urine, were described first in 1925 and 1954, but have been ignored for decades. These substances are now studied extensively because of their possible role in blood pressure regulation. The evidence that kinins have a metabolic function is also increasing. The abundance of active components of the system in genital organs suggests a role in the fertilization process. The book is organized into chapters which bear upon these issues.