Boy About Town

'من دیگر در مدرسه مناسب نبودم. من در مورد دوستانم مطمئن نبودم و آنها به طور فزاینده ای نسبت به من مطمئن نبودند. من می خواستم یک ستاره راک باشم. اما در حالی که در اطراف، صداها شروع به شکستن می‌کردند، آکنه‌ها ظاهر می‌شدند، موهای صورت جوانه می‌زدند، من با یک ناله‌ای بلند و نه ماهیچه‌ای به نامم، گوشتی شل و چروک و چروک ذاتی باقی ماندم. من سر کلاس بودم و به ندرت اجازه داشتم آن را فراموش کنم. من پدری در خانه نداشتم که به من کمک کند و به سختی می توانستم با مادرم صحبت کنم. بنابراین در جام جم آرام گرفتم.'

به عنوان یک پسر، تونی فلچر اغلب احساس می کرد که در جای خود نیست. با این حال او به نوعی صندلی کنار رینگ را برای یکی از خلاقانه ترین دوره های تاریخ فرهنگی بریتانیا به دست آورد.

Boy About Town داستان سال‌های شکل‌گیری نویسنده پرفروش را در صحنه‌های موسیقی قبل و بعد از پانک لندن، با شمارش معکوس، از پنجاه تا شماره یک روایت می‌کند: حضور در کنسرت‌های مهم و برخوردها...

'I was no longer fitting in at school. I was unsure of my friends, and they were increasingly unsure of me. I wanted to be a rock star. But while all around, voices were starting to break, acne beginning to appear, facial hair sprouting, I remained all flabby flesh and innate scruff, with a high-pitched whine and not a muscle to my name. I was the runt of the class and rarely allowed to forget it. I had no father at home to help me out, and could hardly talk to my mum. So I took solace in The Jam.'

As a boy, Tony Fletcher frequently felt out of place. Yet somehow he secured a ringside seat for one of the most creative periods in British cultural history.

Boy About Town tells the story of the bestselling author's formative years in the pre- and post-punk music scenes of London, counting down, from fifty to number one: attendance at seminal gigs and encounters...