Borne: A Novel

به‌عنوان یکی از بهترین کتاب‌های سال 2017 توسط لس آنجلس تایمز، بوستون گلوب، پاپ‌سوگار، فایننشال تایمز، Chicago Review of Books، Huffington Post، San Francisco Chronicle، Thrillist، Book Riot، National Post (کانادا) ، Kirkusو Publishers Weekly

“ آیا من یک آدم هستم؟» بورن از من پرسید.
به او گفتم: «بله، تو آدمی. "اما مانند یک شخص، شما نیز می توانید یک سلاح باشید."

در Borne، زنی جوان به نام راشل به عنوان یک لاشخور در شهری ویران شده نیمه ویران شده توسط خشکسالی و درگیری. این شهر خطرناک است، مملو از آزمایشات دور ریخته شده از سوی شرکت - یک شرکت بیوتکنولوژی که اکنون متروکه است - و توسط شکارهای غیرقابل پیش بینی یک خرس غول پیکر مجازات شده است. ریچل در پناهگاه مخروبه‌ای زندگی می‌کند که با شریک زندگی‌اش، ویک، که با بیوتکنولوژی روان‌گردان بومی خود کار می‌کند، زندگی می‌کند.

یک روز، ریچل در طی یک ماموریت پاکسازی، Borne را پیدا می‌کند و او را می‌برد. خانه متولد شدن به عنوان نجات چیزی بیش از یک توده سبز - گیاه یا حیوان؟ - است، اما کاریزمای عجیبی دارد. بورن، راشل را به یاد زندگی دریایی از کشور جزیره ای محل تولدش می اندازد، که اکنون به دلیل بالا آمدن دریاها گم شده است. یک دلبستگی وجود دارد که او از آن رنجیده است: در این دنیا هر ضعفی می تواند شما را بکشد. با این حال، برخلاف غریزه‌اش – و قطعاً برخلاف میل ویک – ریچل، Borne را نگه می‌دارد. او نمی تواند به خودش کمک کند. زندگی کردن، یادگیری صحبت کردن، یادگیری در مورد جهان، سرگرم کننده بودن با آن است، و در دنیایی چنان شکسته که معصومیت چیز گرانبهایی است. زیرا بورن باعث می شود راشل زیبایی را در ویرانی اطراف خود ببیند. او شروع به احساس محافظتی می کند که نمی تواند تحمل کند.

"او به دنیا آمد، اما من او را به دنیا آوردم."

اما با رشد بورن، او شروع به تهدید توازن قوا در شهر می کند و امنیت پناهگاه او را با ویک به خطر می اندازد. برای شرکت، به نظر می رسد، ممکن است واقعاً نمرده باشد، و دشمنان جدیدی در حال خزیدن هستند. چیزی که بورن با تغییر او برای ریچل آشکار می کند این است که وجود او تا چه حد مخاطره آمیز بوده است، و تا چه حد به مزاحمت ها و اسرار وابسته است. پس از آن، هیچ چیز ممکن است مانند قبل نباشد.

Named one of the best books of 2017 by The Los Angeles Times, The Boston Globe, PopSugar, Financial Times, Chicago Review of Books, Huffington Post, San Francisco Chronicle, Thrillist, Book Riot, National Post (Canada), Kirkus and Publishers Weekly

“Am I a person?” Borne asked me.
“Yes, you are a person,” I told him. “But like a person, you can be a weapon, too.”

In Borne, a young woman named Rachel survives as a scavenger in a ruined city half destroyed by drought and conflict. The city is dangerous, littered with discarded experiments from the Company―a biotech firm now derelict―and punished by the unpredictable predations of a giant bear. Rachel ekes out an existence in the shelter of a run-down sanctuary she shares with her partner, Wick, who deals his own homegrown psychoactive biotech.

One day, Rachel finds Borne during a scavenging mission and takes him home. Borne as salvage is little more than a green lump―plant or animal?―but exudes a strange charisma. Borne reminds Rachel of the marine life from the island nation of her birth, now lost to rising seas. There is an attachment she resents: in this world any weakness can kill you. Yet, against her instincts―and definitely against Wick’s wishes―Rachel keeps Borne. She cannot help herself. Borne, learning to speak, learning about the world, is fun to be with, and in a world so broken that innocence is a precious thing. For Borne makes Rachel see beauty in the desolation around her. She begins to feel a protectiveness she can ill afford.

“He was born, but I had borne him.”

But as Borne grows, he begins to threaten the balance of power in the city and to put the security of her sanctuary with Wick at risk. For the Company, it seems, may not be truly dead, and new enemies are creeping in. What Borne will lay bare to Rachel as he changes is how precarious her existence has been, and how dependent on subterfuge and secrets. In the aftermath, nothing may ever be the same.