Border-Crossing and Comedy at the Théâtre Italien, 1716–1723

کلیشه‌های ملی‌شده چگونه استقبال و محتوای کار کمدین مهاجر را نشان می‌دهند؟ اجراکنندگان چگونه خود را وفق می دهند؟ چه چیزی در ترجمه گم می شود (و پیدا می شود)؟ گذر از مرز و کمدی در تئاتر ایتالیا، 1716-1723این پرسش‌ها را در زمینه مدرن اولیه بررسی می‌کند. هنگامی که گروهی از بازیگران commedia dell’arte توسط ولیعهد فرانسه دعوت شدند تا تئاتری را در پاریس تأسیس کنند، دریافتند که انتقال آنها آسان نیست. آنها باید زبان جدیدی را یاد می گرفتند و خود را با انتظارات و خواسته های فرانسوی تطبیق می دادند. این مطالعه داستان آن‌ها را به‌عنوان مدلی پویا برای مقابله با چالش‌های مهاجرت ارائه می‌کند که به موجب آن بازیگران هویت فراملی خود را کانون اصلی کمدی خود قرار دادند. این کتاب که کار آنها را با کمدین‌های محبوب قرن بیست و یکم مرتبط می‌کند، ابزارها و ایده‌هایی را نیز مورد بحث قرار می‌دهد که کار این کمدین مرزی را - از جمله دیپلماسی، ترجمه، بداهه‌پردازی و تقلید - در طول زمان مورد بحث قرار می‌دهد.

How do nationalized stereotypes inform the reception and content of the migrant comedian’s work? How do performers adapt? What gets lost (and found) in translation? Border-Crossing and Comedy at the Théâtre Italien, 1716-1723 explores these questions in an early modern context. When a troupe of commedia dell’arte actors were invited by the French crown to establish a theatre in Paris, they found their transition was anything but easy. They had to learn a new language and adjust to French expectations and demands. This study presents their story as a dynamic model of coping with the challenges of migration, whereby the actors made their transnational identity a central focus of their comedy. Relating their work to popular twenty-first century comedians, this book also discusses the tools and ideas that contextualize the border-crossing comedian’s work―including diplomacy, translation, improvisation, and parody―across time.