Bollywood’s India: A Public Fantasy

در اثری با مهارت تفسیری خیره کننده، پریا جوشی سینمای هندی محبوب را به دهه 1970 باز می گرداند، زمانی که اصطلاح "بالیوود" برای رد یک محصول فرهنگی سرکش که با واکنش اجتماعی آن مشخص شده بود به کار رفت. جوشی کار اجتماعی پرفروش‌های محبوب هندی را تجزیه و تحلیل می‌کند که به گفته او، آرزوهای پراکنده ملت را به تصویر می‌کشد و به چالش می‌کشد. «هند» ساخته شده در فیلم‌های پرفروش بالیوود، ملت و دولت را مورد بازبینی و رقابت قرار می‌دهد و در مورد هندی خیالی و واقعی اظهار نظر می‌کند. تصویرهای آشنا از جرم و مجازات، خانواده و فردیت، هوشیاری و اجتماع، علی رغم تغییرات چشمگیر در شیوه های تولید و توزیع صنعت، در طول نیم قرن در سینما تداوم داشته است. با احضار دهه 1970 به عنوان یک لنز تفسیری، جوشی به طرز ماهرانه ای فیلم های پرفروش را از لحظات پرفراز و نشیب زمانی که ایده هند ساخته شد، ساخته نشد و دوباره ساخته شد، بررسی می کند. از افول استودیوها در دهه 1950 تا ظهور ژانر چند ستاره در دهه 1970 و ورود سرمایه شرکت‌ها و بسترهای رسانه‌ای جدید در دهه 2000، فیلم‌های پرفروش بالیوود به شکلی زیرکانه خیالات عمومی مخاطبان ناهمگن خود را درگیر می‌کنند. استدلال زیبای جوشی شامل کاوش‌های تازه در مورد فیلم‌های نمادینی مانند Awara (1951) و Deewaar (1975) و همچنین آن‌هایی است که کمتر تحلیل شده‌اند، مانند Ab Dilli. دور نهین (1957) و چهارشنبه (2008).

In a work of dazzling interpretive virtuosity, Priya Joshi returns popular Hindi cinema to the 1970s when the term "Bollywood" was deployed to dismiss an unruly cultural product marked by its social responsiveness. Joshi analyzes the social work of popular Hindi blockbusters that, she argues, capture and challenge the diffuse aspirations of the nation. The "India" fabricated in Bollywood's blockbusters revises and contests nation and the state, commenting on an India both imagined and real. Familiar depictions of crime and punishment, family and individuality, vigilante and community, have persisted in the cinema across half a century despite dramatic changes in the industry's production and distribution practices. Summoning the 1970s as an interpretive lens, Joshi deftly examines blockbusters from notably tumultuous moments when the idea of India was made, unmade, and remade. From the decline of the studios in the 1950s to the rise of the multi-starrer genre in the 1970s and the arrival of corporate capital and new media platforms in the 2000s, Bollywood's blockbusters nimbly engage the public fantasies of their heterogeneous audiences. Joshi's elegantly crafted argument incorporates fresh explorations of iconic films such as Awara (1951) and Deewaar (1975), as well as those less analyzed, such as Ab Dilli Dur Nahin (1957) and A Wednesday (2008).