Blindness and enlightenment : with a new translation of Diderot's "Letter on the blind" (1749) and a translation of La Mothe Le Vayer's "Of a Man-Born-Blind" (1653

کوری و روشنگری خوانش و ترجمه جدیدی از نامه دیدرو در مورد نابینایان را ارائه می دهد. دیدرو ویراستار دایره المعارف، اسب تروای اندیشه های روشنگری، و همچنین رمان نویس، نمایشنامه نویس، منتقد هنری و فیلسوف بود. نامه او در مورد نابینایان در سال 1749 برای هر کسی که به فلسفه روشنگری یا ادبیات قرن هجدهم علاقه دارد خواندنی ضروری است، زیرا با فرض اصلی ادبیات و فلسفه غرب، و به ویژه روشنگری، یعنی بینش اخلاقی و فلسفی وابسته به دیدن است، در تضاد است. . مقاله کیت تونستال خواننده را از طریق نامه، حکایات، ایده ها و شیوه محاوره ای آن در ارائه آنها راهنمایی می کند، و نامه را در ارتباط با دایره المعارف و سنت غنی نوشتن در مورد و مهمتر از همه، صحبت کردن و گوش دادن به آن قرار می دهد. نابینا.

Blindness and Enlightenment presents a reading and a new translation of Diderot's Letter on the Blind. Diderot was the editor of the Encyclopédie, that Trojan horse of Enlightenment ideas, as well as a novelist, playwright, art critic and philosopher. His Letter on the Blind of 1749 is essential reading for anyone interested in Enlightenment philosophy or eighteenth-century literature because it contradicts a central assumption of Western literature and philosophy, and of the Enlightenment in particular, namely that moral and philosophical insight is dependent on seeing. Kate Tunstall's essay guides the reader through the Letter, its anecdotes, ideas and its conversational mode of presenting them, and it situates the Letter in relation both to the Encyclopedie and to a rich tradition of writing about and, most importantly, talking and listening to the blind.