Blindly (The Margellos World Republic of Letters)

راوی مرموز کورانه کیست؟ واضح است که گوشه گیر و فراری است، اما چه چیزی بیشتر از او را می توانیم تشخیص دهیم؟ او که از وقایع زندگی خود متحیر شده است، به این فکر می کند: «وقتی می نویسم، و حتی حالا که به آن فکر می کنم، یک جور واژه های وزوز و ناسزا می شنوم که به سختی می توانم آن ها را بفهمم، پشه هایی که دور چراغ رومیزی می چرخند، که من باید مدام با دستانم هول کنم تا نخ را گم نکنم.\"

کلودیو ماگریس، یکی از نویسندگان و فیلسوفان فرهنگی برجسته اروپا، به عنوان راوی کورانه پیشنهاد می کند. یک دیوانه بله، اما یک pazzo lucido، یک دیوانه شفاف، یک صدای روایی واحد که توسط شخصیت های مختلف پر شده است. او یورگن یورگنسون، ماجراجوی قرن نوزدهمی است که پادشاه ایسلند شد اما به کار اجباری در آنتیپودها محکوم شد. او همچنین رفیق سیپیکو، مبارز کمونیست است که سال ها در گولاگ تیتو در جزیره گلی اوتوک زندانی است. و او بسیاری از پارتیزان ها، اسیران، ملوانان و رانندگانی است که با خطرات سفر، جنگ و ماجراجویی مواجه شده اند. در یک مونولوگ گروهی متحول - بخشی اعتراف، بخشی جلسه روانپزشکی - یک مرد زندگی خود، سفر به مناطق پایین تاریخ، و به ویژه قرن بیستم را به یاد می‌آورد (اختراع، جعل، پنهان، فریاد می‌زند). /div>

Who is the mysterious narrator of Blindly? Clearly a recluse and a fugitive, but what more of him can we discern? Baffled by the events of his own life, he muses, "When I write, and even now when I think back on it, I hear a kind of buzzing, blathered words that I can barely understand, gnats droning around a table lamp, that I have to continually swat away with my hand, so as not to lose the thread."

Claudio Magris, one of Europe's leading authors and cultural philosophers, offers as narrator of Blindly a madman. Yes, but a pazzo lucido, a lucid madman, a single narrative voice populated by various characters. He is Jorgen Jorgenson, the nineteenth-century adventurer who became king of Iceland but was condemned to forced labor in the Antipodes. He is also Comrade Cippico, a communist militant, imprisoned for years in Tito's gulag on the island Goli Otok. And he is the many partisans, prisoners, sailors, and stowaways who have encountered the perils of travel, war, and adventure. In a shifting choral monologue—part confession, part psychiatric session—a man remembers (invents, falsifies, hides, screams out) his life, a voyage into the nether regions of history, and in particular the twentieth century.