دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [First edition]
نویسندگان: Ambler. S. T
سری:
ISBN (شابک) : 9780198754022, 0198754027
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 231
[244]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Bishops in the political community of England, 1213-1272 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اسقفان در جامعه سیاسی انگلستان، 1213-1272 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
انگلستان در قرن سیزدهم مکان و زمان خاصی برای اسقف شدن بود. این
اسقف ها مانند اسلاف خود از اعضای کلیدی جامعه سلطنت بودند: مسح
پادشاهان، مستأجران، کشیش ها، مشاوران، علما، دیپلمات ها، برادران
و دوستان پادشاهان و بارون ها، و محافظان ضعیفان. اما اکنون شرایط
و شخصیت به هم نزدیک شدند تا یک اسقف نشینی اختصاص داده شده
غیرمعمول ایجاد کنند که نه تنها به مأموریت شبانی خود، بلکه
همچنین به دفاع از پادشاهی و نظارت بر دولت سلطنتی اختصاص داشت.
این گروه وابسته به همبستگی شرکتی و فرهنگی قوی بود و دارای
اختیاری بود که پادشاه را اصلاح کند و از این رو بر رویدادهای
سیاسی تأثیر بگذارد که اسقفهای سایر پادشاهیها ناشناخته
بودند.
پس این اسقفها باید خود را نشان میدادند. در قلب رویدادهای
دراماتیک این دوران. در زمان شاه جان و هنری سوم - در طول شورش،
جنگ داخلی، و تهاجم فرانسه، و سالهای پرتلاطم حکومت اقلیت و اوایل
حکومت شخصی هنری - اسقف ها به عنوان صلح جو عمل می کردند: آنها
زمانی که قدرت سلطنتی در معرض تهدید قرار می گرفت، به خاطر قدرت
حمایت می کردند. پادشاهی صلح، اما همچنین از قدرت منحصر به فرد
خود برای اصلاح پادشاه استفاده کردند، زمانی که اقدامات غیرقانونی
او تهدید می کرد که بارون هایش را به شورش برانگیزد. اما این بین
سالهای 1258 تا 1265 تغییر کرد، یعنی زمانی که حدود نیمی از
اسقفهای انگلستان وفاداری خود به پادشاه را کنار گذاشتند و در
اولین انقلاب انگلستان به گروهی از بزرگان به رهبری سیمون دو
مونتفور پیوستند و قدرتهای سلطنتی را به منظور ایجاد حکومت آشتی
جویانه در اختیار گرفتند.
اسقفان در جامعه سیاسی انگلستان، 1213-1272 تعامل بین
اقدامات اسقف ها در زمین و فرهنگ، هویت و اندیشه سیاسی آنها را
بررسی می کند. با انجام این کار نشان می دهد که چگونه اسقف های
مونفورتی مجبور به ساختن فلسفه جدیدی از قدرت در بوته بحران سیاسی
شدند و بنابراین یک نوع ایده آل جدید در مطالعه سیاست و اندیشه
سیاسی ارائه می دهد: ایدئولوژی خود به خودی.
Thirteenth-century England was a special place and time to be a
bishop. Like their predecessors, these bishops were key members
of the regnal community: anointers of kings, tenants-in-chief,
pastors, counsellors, scholars, diplomats, the brothers and
friends of kings and barons, and the protectors of the weak.
But now circumstance and personality converged to produce an
uncommonly dedicated episcopate-dedicated not only to its
pastoral mission but also to the defence of the kingdom and the
oversight of royal government. This cohort was bound by
corporate solidarity and a vigorous culture, and possessed an
authority to reform the king, and so influence political
events, unknown by the episcopates of other kingdoms.
These bishops were, then, to place themselves at the heart of
the dramatic events of this era. Under King John and Henry
III-throughout rebellion, civil war, and invasion from France,
and the turbulent years of Minority government and Henry's
early personal rule-the bishops acted as peacemakers: they
supported royal power when it was threatened, for the sake of
regnal peace, but also used their unique authority to reform
the king when his illegal actions threatened to provoke his
barons to rebellion. This changed, however, between 1258 and
1265, when around half of England's bishops set aside their
loyalty to the king and joined a group of magnates, led by
Simon de Montfort, in England's first revolution, appropriating
royal powers in order to establish conciliar rule.
Bishops in the Political Community of England,
1213-1272 examines the interaction between the bishops'
actions on the ground and their culture, identity, and
political thought. In so doing it reveals how the Montfortian
bishops were forced to construct a new philosophy of power in
the crucible of political crisis, and thus presents a new
ideal-type in the study of politics and political thought:
spontaneous ideology.