Biotectonics: Tectonics as the Driver of Bioregionalisation

صفحات تکتونیکی دائماً در حال حرکت هستند، یا با یکدیگر برخورد می‌کنند و موزاییکی از کوه‌ها و دریاهای کم عمق ایجاد می‌کنند یا بخش‌های بزرگی از خشکی را از هم می‌شکنند و جدا می‌کنند. در هر دو مورد، تکتونیک صفحه ای جمعیت ها را از هم جدا می کند که منجر به تکامل بیوتا می شود. تکتونیک همچنین مسئول حیات تخریبی است، به عنوان مثال هنگامی که صخره های مرجانی بزرگ یا دریاهای کم عمق فشرده می شوند تا قله های کوه را تشکیل دهند. آیا تحقیقات اخیر در مورد این فرآیندها می تواند شواهد کافی برای نشان دادن اینکه تکتونیک ممکن است محرک نهایی حیات در زمین باشد ارائه دهد؟

کتاب ما به تحقیقات جاری در زمین ساخت، به ویژه نئوتکتونیکی، و تأثیر آن بر تغییرات سریع در طبقه بندی زیست جغرافیایی، که به عنوان منطقه ای زیستی نیز شناخته می شود، می پردازد. ما همچنین یک اصطلاح جدید بیوتکتونیک را معرفی می‌کنیم که تأثیر تکتونیک را بر منطقه‌بندی زیستی بررسی می‌کند. سؤالی که ما می‌پرسیم این است که چگونه تکتونیک به طور مستقیم بر توزیع بیوتا در چهار مطالعه موردی تأثیر می‌گذارد: مزوزیک و اوایل دوره پالئوژن استرالیا، که سواحل پروتو-اقیانوس آرام آمریکای جنوبی، قطب جنوب و استرالیا را در بر می‌گیرد. و نئوژن استرالیا. برای نتیجه‌گیری، نقش نئوتکتونیکی را در مناطق انتقالی و حوضه آمازون بررسی می‌کنیم و موردی را برای انقراض بیوتکتونیکی ایجاد می‌کنیم.

Tectonic plates are constantly moving, either crashing into one another creating a mosaic of mountains and shallow seas, or tearing apart and isolating large swathes of land. In both cases plate tectonics separates populations leading to the evolution of biota. Tectonics is also responsible for the destruction life, for instance when large coral reefs or shallow seas are compressed to form mountain peaks. Could recent research into these processes provide enough evidence to show that tectonics may be the ultimate driver of life on Earth?

Our book delves into the current research in tectonics, particularly neotectonics, and its impact on rapid changes on biogeographical classification, also known as bioregionalisation. We also introduce a new term biotectonics that studies the impact of tectonics on biogeoregionalisation. The question we ask is how tectonics directly influences the distribution of biota in four case studies: the Mesozic and early Palaeogene Australides, which spans the Proto-Pacific coast of the South America, Antaractica and Australiasia; and the Neogene of Australia. To conclude we examine the role of neotectonics on tranistion zones and the Amazon Basin and make a case for biotectonic extinction.