Biomedical Applications

سطوح مختلف فلزی یا غیرفلزی اغلب با روش‌های الکتروشیمیایی (مانند رسوب الکتریکی، رسوب الکترولس، آنودیزاسیون، غیرفعال‌سازی و غیره) به منظور دستیابی به خاصیت مطلوب برای کاربردهای زیست‌پزشکی درمان می‌شوند. کاربردهای آن شامل ایمپلنت های ارتوپدی یا دندانی، پانسمان برای ترمیم زخم و بیماری های مختلف پوستی، سطوح برای جلوگیری از تشکیل بیوفیلم مهار خوردگی در محیط های بیولوژیکی است.

هدف این شماره از جنبه های مدرن است. الکتروشیمی به بررسی آخرین پیشرفت‌های درمان‌های سطحی برای کاربردهای زیست‌پزشکی در رابطه با علم و فناوری الکتروشیمیایی می‌پردازد.

این جلد جدید از جنبه مدرن الکتروشیمی، نتایج خلاصه‌شده و جدید را برای دانشمندان، مهندسان و دانشجویان به ارمغان می‌آورد. مفاهیم درمان های سطحی برای کاربردهای زیست پزشکی که ممکن است تأثیر قابل توجهی برای کاربردهای عملی آینده داشته باشد.

Various metallic or non-metallic surfaces are frequently treated by elewctrochemical methods (e.g. electrodeposition, electroless deposition, anodization, passivation, etc.) in order to achieve a desirable property important for biomedical applications. Applications include orthopedic or dental implants, dressings for wound healing and different skin diseases, surfaces for the prevention of bio-film formation of corrosion inhibition in biological media.

The aim of this issue of Modern Aspects of Electrochemistry is to review the latest developments of the surface treatments for biomedical applications in relation to electrochemical science and technology.

This new volume of Modern Aspect of Electrochemistry brings to the scientists, engineers and students summarized results and new concepts of surface treatments for the biomedical applications which may have significant influence for the future practical applications.