دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Touraj Atabaki
سری:
ISBN (شابک) : 9052601054, 9789052601052
ناشر: Aksant
سال نشر: 2003
تعداد صفحات: 17
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 195 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Beyond essentialism: who writes whose past in the Middle East and Central Asia? به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فراتر از ذات گرایی: چه کسی گذشته چه کسانی را در خاورمیانه و آسیای میانه می نویسد؟ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در تاریخ نگاری خاورمیانه و آسیای مرکزی، معیارهای اصلی تثبیت روایت های شرق شناسان، ملی گرایان، اسلام گرایان یا استالینیست ها، رویکردهای انحصاری آنها به تاریخ از منظر نخبه گرایانه است. با واگذاری عاملیت در تاریخ به نخبگانی که در کثرت خود می توانند روحانیون، روشنفکران سکولار، استعمارگر و نهادهای اجتماعی یا سیاسی باشند، نه تنها عاملیت فرودستی و آگاهی خودمختار آن را انکار می کنند، بلکه با اتخاذ رویکردی ذات گرایانه، این روند را تاریخ زدایی می کنند. تغییرات اجتماعی و فرهنگی ذاتگرایی بهعنوان یک روششناسی، اقتدار خود را بیش از سایر حوزهها در تاریخنگاری مدرنیزاسیون و دولتسازی مدرن در خاورمیانه و آسیای مرکزی اعمال میکند. در اینجا روایتهای پذیرش و رد مدرنیته، چه توسط مورخان بومی و چه غیربومی، منحصراً تحت سلطه ذاتگرایی است. سه بیان بنیادی ذات گرایی که به طور جداگانه یا همزمان در تاریخ نگاری خاورمیانه یا آسیای مرکزی خود را نشان می دهند عبارتند از تعمیم بیش از حد، اروپامحوری و تقلیل گرایی.
In Middle-Eastern and Central-Asian historiography the main criteria anchoring the narratives of Orientalists, nationalists, Islamicists, or Stalinists are their exclusive approaches to history from an elitist perspective. By assigning the agency in history to an elite that in its multiplicity could be clerics, secular intelligentsia, colonialist and social or political institutions, they not only deny the agency of subaltern and its autonomous consciousness but also by adopting an essentialist approach they dehistoricize the process of social and cultural changes. The essentialism as a methodology enforces its authority more than in other spheres in the historiography of modernization and modern nation-state building in the Middle East and Central Asia. Here the narratives of reception and rejection of modernity both by native and non-native historians are exclusively dominated by essentialism. The three fundamental expressions of essentialism, which separately or concurrently present themselves in the Middle-Eastern or Central-Asian historiography, are over-generalization, Eurocentrism and reductionism.