Between the Black Box and the White Cube: Expanded Cinema and Postwar Art

امروزه تصویر متحرک در هنر معاصر جهانی در همه جا حضور دارد. اولین کتابی که داستان سینمای گسترش‌یافته پس از جنگ را روایت می‌کند که الهام‌بخش این حضور همه‌جانبه بود، بین جعبه سیاه و مکعب سفید به دهه‌های 1950 و 1960 برمی‌گردد، زمانی که ظهور تلویزیون باعث از بین رفتن سینماها شد. انحصار آنها بر تصویر متحرک، باعث شد که سینما مستقیماً در کنار سایر اشکال هنر مدرن نصب شود.
 
اندرو وی. اوروسکی با توضیح اینکه سینمای گسترش یافته پس از جنگ پاسخی به هر دو تحول بود، استدلال می‌کند که به جای رسمی یا نوآوری تکنولوژیک، تغییر کلیدی برای هنرمندان شامل جابجایی تصویر متحرک از آشنایی تئاتر سینمایی به فضاها و زمینه های اصلی بود. او نشان می‌دهد که چگونه فناوری‌های جدید و ارزان قیمت فیلم و ویدیو به هنرمندانی مانند نام جون پیک، رابرت ویتمن، استن وندربک، رابرت بریر و به‌ویژه اندی وارهول امکان تبدیل شدن به فیلم‌ساز را داده است. این هنرمندان از طریق تلاش‌های خود برای کشف روشی تازه برای تجربه تصویر متحرک، به دنبال تجسم مجدد ماهیت و امکانات هنر در عصر پس از سینما بودند و به ایجاد فضایی بدیع بین "جعبه سیاه" سینما و سینما کمک کردند. مکعب سفید» گالری هنری. مملو از بیش از صد تصویر، بین جعبه سیاه و مکعب سفید نگاهی قانع کننده به لحظه ای مهم در زندگی فرهنگی تصویر متحرک و ظهور آن در هنر معاصر است.

Today, the moving image is ubiquitous in global contemporary art. The first book to tell the story of the postwar expanded cinema that inspired this omnipresence, Between the Black Box and the White Cube travels back to the 1950s and 1960s, when the rise of television caused movie theaters to lose their monopoly over the moving image, leading cinema to be installed directly alongside other forms of modern art.
 
Explaining that the postwar expanded cinema was a response to both developments, Andrew V. Uroskie argues that, rather than a formal or technological innovation, the key change for artists involved a displacement of the moving image from the familiarity of the cinematic theater to original spaces and contexts. He shows how newly available, inexpensive film and video technology enabled artists such as Nam June Paik, Robert Whitman, Stan VanDerBeek, Robert Breer, and especially Andy Warhol to become filmmakers. Through their efforts to explore a fresh way of experiencing the moving image, these artists sought to reimagine the nature and possibilities of art in a post-cinematic age and helped to develop a novel space between the “black box” of the movie theater and the “white cube” of the art gallery. Packed with over one hundred illustrations, Between the Black Box and the White Cube is a compelling look at a seminal moment in the cultural life of the moving image and its emergence in contemporary art.