Between form and Event: Machiavelli’s Theory of Political Freedom

پیش از ماکیاولی، آزادی سیاسی به عنوان مشکل بهترین توزیع کارکردهای حاکم و حاکم تلقی می شد. ماکیاولی شرایط آزادی را تغییر داد و خواستار آن شد که گفتمان آن به تقاضای عدم حکومت یا عدم سلطه بپردازد. آزادی سیاسی تنها از طریق استراتژی تضاد با هر شکلی از سلطه مشروع توسعه می یابد. این منجر به ظهور زندگی سیاسی مدرن می‌شود: هر نهادی که می‌خواهد به طور مشروع حکومت کند، باید همزمان با نقد درونی و براندازی قریب‌الوقوع خود همراه باشد. از نظر ماکیاولی، امکان ایجاد شکل سیاسی مشروط به امکان تغییر آن در یک رویداد انقلاب سیاسی است.
این کتاب ماکیاولی را به عنوان یک فیلسوف شرایط مدرن نشان می دهد. از نظر او، سیاست در غیاب آن معیارهای اخلاقی مطلقی وجود دارد که برای مشروعیت بخشیدن به سلطه انسان بر انسان فراخوانده شده اند. اگر این درک در معرض نسبی گرایی و تاریخ گرایی باشد، این کار را برای مؤثر جلوه دادن پروژه بازآفرینی حس آزادی انسانی انجام می دهد. میراث ماکیاولی برای مدرنیته به رسمیت شناختن تنش آشتی ناپذیر بین مطالبات آزادی و الزامات اخلاقی است.

Before Machiavelli, political freedom was approached as a problem of the best distribution of the functions of ruler and ruled. Machiavelli changed the terms of freedom, requiring that its discourse address the demand for no-rule or non-domination. Political freedom would then develop only through a strategy of antagonism to every form of legitimate domination. This leads to the emergence of modern political life: any institution that wishes to rule legitimately must simultaneously be inscribed with its immanent critique and imminent subversion. For Machiavelli, the possibility of instituting the political form is conditioned by the possibility of changing it in an event of political revolution.
This book shows Machiavelli as a philosopher of the modern condition. For him, politics exists in the absence of those absolute moral standards that are called upon to legitimate the domination of man over man. If this understanding lies open to relativism and historicism, it does so in order to render effective the project of reinventing the sense of human freedom. Machiavelli's legacy to modernity is the recognition of an irreconcilable tension between the demands of freedom and the imperatives of morality.