Between Artifacts and Texts: Historical Archaeology in Global Perspective

این کتاب درباره باستان شناسی های تاریخی در سراسر جهان است. در مورد تاریخچه آنها، روشها، و دلیل وجودی آنها. تمرکز بر یک پرسش وجودی برای باستان شناسی است: آیا بررسی فرهنگ مادی در هنگام مطالعه جوامع با نوشتار ضروری است؟ آیا اگر بخواهیم دوره های تاریخی را بفهمیم و توضیح دهیم، خواندن و تفسیر متون کافی نیست؟ این کتاب از این جهت نوشته شده است که باستان شناسی حتی در مطالعه جوامع باسواد مهم است. با این حال، این کتاب نیز به دلیل این اعتقاد نوشته شده است که اهمیت باستان شناسی های تاریخی برای همه آشکار نیست. این رشته ها هم در رابطه با تاریخ و هم در باستان شناسی و مردم شناسی تمایل به به حاشیه رانده شدن دارند، زیرا نتایج باستان شناسی گاهی اوقات به عنوان تأییدهای غیرضروری از آنچه قبلاً شناخته شده تلقی می شود. اگرچه من ملاحظات نظری را برای همه کارهای علمی حیاتی می‌دانم، فکر نمی‌کنم راه‌حل این به حاشیه راندن را بتوان در هیچ نظریه «قطعی» یافت که ممکن است رشته‌ها را بالاتر از توتولوژی در معرض تهدید قرار دهد. در عوض، بررسی رویکردهای روش‌شناختی مختلف در باستان‌شناسی‌های تاریخی، برای بررسی اینکه چگونه فرهنگ و نوشتار مادی می‌توانند و می‌توانند ادغام شوند، مهم‌تر یافتم. من متقاعد شده‌ام که در مواجهه واقعی با مصنوع و متن باید از تهدید توتولوژیک جلوگیری کرد. من معتقدم با مشکل‌سازی این مواجهه می‌توان شرایط روش‌شناختی مساعدی را برای دیدگاه‌های جدید نسبت به گذشته ایجاد کرد.

This book is about historical archaeologies all over the world; about their history, their methods, and their raison d'etre. The focus is on an existential question for archaeology: whether investigations of mate­ rial culture are necessary at all when studying societies with writing. Is it not sufficient to read and interpret texts if we wish to understand and explain historical periods? This book has been written out of a conviction that archaeology is important, even in the study of literate societies. Yet the book has also been written out of a conviction that the importance of the historical archaeologies is not obvious to everyone. The disciplines have a tendency to be marginalized in relation both to history and to archaeology and anthropology, because the archaeologi­ cal results are sometimes perceived as unnecessary confirmations of what is already known. Although I regard theoretical considerations as crucial for all scholarly work, I do not think that the solution to this marginalization can be found in any "definitive" theory that might raise the disciplines above the threatened tautology. Instead, I have found it more important to examine different methodological approaches in the historical archaeologies, to investigate how material culture and writ­ ing can and could be integrated. I am convinced that the tautological threat should be averted in the actual encounter of artifact and text. By problematizing this encounter, I believe that it is possible to create favorable methodological conditions for new perspectives on the past.