Bel Canto: a Theoretical and Practical Vocal Method

ماتیلد مارکسی (1821-1913) احتمالاً مشهورترین معلم آواز اواخر قرن نوزدهم بود. او که خود شاگرد بزرگ مانوئل گارسیا دوم و همکار دیواهای بی‌نظیر قرن نوزدهم بود، روش سنتی تدریس بل کانتو را نیز با آغاز قرن بیستم مرتبط کرد. روسینی که مدتی رسماً مسئول آموزش صدا در فرانسه بود، در اوایل کارش، کار او با اشتیاق مورد ستایش قرار گرفت. و در اواخر دوران حرفه‌ای‌اش، سوپراستارهایی مانند ملبا، کالو، ایمز، آیدا و دیگران را آماده کرد.
این جلد «الفبای آوازی» مادام مارکسی یا دستورالعمل‌ها و تمرین‌های اولیه‌ای را که صدای بزرگان او را تشکیل می‌داد، در بر می‌گیرد. دانش آموزان یک متن مقدماتی در مورد تنفس، حمله، ثبت و موارد مشابه بحث می‌کند، در حالی که بقیه کتاب شامل تمرین‌های بسیاری است که مدیریت صدا و فرافکنی را آموزش می‌دهد.
کتاب مارکسی امروزه حتی از زمانی که برای اولین بار منتشر شد، مهم‌تر است، زیرا این کتاب را ارائه می‌کند. پایه ای برای ساختن سیستم آموزشی بل کانتو. در زمان انتشار کتاب، سیستم بل کانتو به نفع مدارس مدرن تر که به نظر می رسید بلوغ سریع، حجم صدا و نمایش های نمایشی را ارائه می دهند، از مد افتاده بود. امروزه، یک ارزیابی مجدد واقع‌بینانه‌تر نشان داده است که سیستم بل کانتو به خواننده عمر اجرای بسیار طولانی‌تر، صدای دلنشین‌تر و توانایی موسیقایی بسیار بیشتری می‌دهد. همانطور که فیلیپ میلر در مقدمه خود بیان می کند، "استحکام، تسلط فنی مطمئن، مقیاس یکنواخت بدون شکستن ثبت نام... تریل های قوی، یکنواخت و مطمئن، رنگارنگی استادانه آنها". علاوه بر این، تجدید علاقه در اوایل اپرای قرن نوزدهم اثری مانند اثر مارکسی را برای خواننده مدرن ضروری می کند.

Mathilde Marchesi (1821–1913) was probably the most renowned singing teacher of the late nineteenth century. Herself the pupil of the great Manuel Garcia the Second and the associate of the unsurpassable divas of the middle nineteenth century, she also linked the traditional bel canto teaching method to the beginning of the twentieth century. Early in her career her work was praised enthusiastically by Rossini, who was for a time officially in charge of voice training in France; and toward the end of her career she prepared such superstars as Melba, Calvé, Eames, Aida, and others.
This volume embodies Madame Marchesi's "vocal alphabet," or basic instructions and exercises that formed the voices of her great pupils. An introductory text discusses breathing, attack, registers, and similar matters, while the remainder of the book contains many exercises that teach voice management and projections.
Marchesi's book is today even more important than when it first appeared, for it offers the basis for a construction of the bel canto training system. At the time the book appeared, the bel canto system had gone out of fashion in favor of more modern schools that seemed to offer more rapid maturation, voice volume, and dramatics. Today, a more realistic reevaluation has revealed that the bel canto system gave the singer much longer performing life, a more pleasing voice, and far greater musical ability. As Philip Miller states in his introduction, "a solidity, a sure technical mastery, an even scale with no register break . . . strong, even and secure trills, their coloratura masterly." In addition, the resurgence of interest in early-nineteenth-century opera renders a work like Marchesi's indispensable to the modern singer.