Being Together in Place: Indigenous Coexistence in a More Than Human World

با هم بودن در مکان به بررسی مناظری می پردازد که افراد بومی و غیربومی را به مذاکراتی پایدار و دشوار بر سر علایق و نگرانی های کاملاً متفاوتشان دعوت می کند. در سه مکان مستقر شده است - قلمرو سنتی Cheslatta-Carrier در بریتیش کلمبیا. تالاب های واکاروسا در شمال شرقی کانزاس؛ و زمین‌های معاهده Waitangi در Aotearoa/نیوزیلند - این کتاب کار چالش‌برانگیز، آزمایشی و موقت همزیستی در اطراف فضاهای مورد بحث مانند تالاب‌ها، زمین‌های معاهده، مکان‌های ماهیگیری، مناطق تفریحی، گورستان‌ها، مسیرهای میراث فرهنگی و مکان‌های روستایی سنتی را برجسته می‌کند. در این سایت‌ها، فعالان یاد می‌گیرند که چگونه شیوه‌های زندگی درونی و حامی زندگی خود را بیان کنند و از آنها دفاع کنند، به‌ویژه برای کسانی که قصد آسیب رساندن یا تخریب این مکان‌ها را دارند.

با استفاده از تحقیقات قوم‌نگاری و دیدگاه جغرافیایی، سورن سی. لارسن و جی تی جانسون نشان می‌دهند که چگونه جوامع در این مناطق روابط قدرتی را که رویارویی مستمر (پسا) استعماری در کشورهای شهرک‌نشین لیبرال دموکرات را تشکیل می‌دهند، به چالش می‌کشند. . بیرون آمدن از گفتگوهای آنها با فعالان، این حس متمایز بود که مکان هایی که برای آنها اهمیت قائل بودند دارای عاملیت هستند، "تماس" که آنها را به گفتگو، روابط و کنش با دیگران انسانی و غیر انسانی می کشاند. آن‌ها می‌دانند که این بودن با هم در مکان، به شیوه‌ای قدرتمند از حیات همزیستی سخن می‌گوید: جایی که انسان‌ها و غیرانسان‌ها در تلاش هستند تا روابط خود را استعمارزدایی کنند. جایی که قیمومیت متقابل به روش‌های جدید و پیش‌بینی نشده به هم پیوند می‌خورد. و جایی که نوع جدیدی از "تفکر مکانی" در مرزهای قدرت استعماری در حال ظهور است.

Being Together in Place explores the landscapes that convene Native and non-Native people into sustained and difficult negotiations over their radically different interests and concerns. Grounded in three sites—the Cheslatta-Carrier traditional territory in British Columbia; the Wakarusa Wetlands in northeastern Kansas; and the Waitangi Treaty Grounds in Aotearoa/New Zealand—this book highlights the challenging, tentative, and provisional work of coexistence around such contested spaces as wetlands, treaty grounds, fishing spots, recreation areas, cemeteries, heritage trails, and traditional village sites. At these sites, activists learn how to articulate and defend their intrinsic and life-supportive ways of being, particularly to those who are intent on damaging or destroying these places. 

Using ethnographic research and a geographic perspective, Soren C. Larsen and Jay T. Johnson show how the communities in these regions challenge the power relations that structure the ongoing (post)colonial encounter in liberal democratic settler-states. Emerging from their conversations with activists was a distinctive sense that the places for which they cared had agency, a “call” that pulled them into dialogue, relationships, and action with human and nonhuman others. This being-together-in-place, they find, speaks in a powerful way to the vitalities of coexistence: where humans and nonhumans are working to decolonize their relationships; where reciprocal guardianship is being stitched back together in new and unanticipated ways; and where a new kind of “place thinking” is emerging on the borders of colonial power.