Before the Flood: The Biblical Flood as a Real Event and How It Changed the Course of Civilization

در ششصدمین سال زندگی نوح، در ماه دوم، روز هفدهم ماه، در همان روز همه چشمه‌های اعماق بزرگ شکسته شد و پنجره‌های بهشت ​​گشوده شد. و باران چهل روز و چهل شب بر روی زمین بود.

سیل بزرگ کتاب مقدس که در پیدایش شرح داده شده است، مدتهاست موضوع جذابیت و حدس و گمان بوده است. در قرن نوزدهم، اسقف اعظم انگلیسی، جیمز اوشر، آن را در سال 2348 قبل از میلاد، با محاسبه آنچه که در آن زمان به عنوان سن زمین در نظر گرفته می‌شد و در طول کل مجموعه کتاب مقدس «بعثت‌ها» به‌عنوان اثبات سیل، محاسبه می‌کرد، ثابت کرد. که یکی از عناصر بسیاری از افسانه های خلقت است، زمانی که باستان شناسی شروع به پیوند شواهد فیزیکی با داستان کتاب مقدس کرد، به طور جدی شروع شد. رویای اثبات کتاب مقدس به عنوان حقیقت تحت اللفظی غیرقابل مقاومت است و هم ادعاهای جعلی و هم تحقیقات جدی را به همراه دارد.

همانطور که یان ویلسون مورخ پرفروش در این کتاب جدید شگفت انگیز نشان می دهد، شواهدی از یک رویداد فاجعه بار به طور پیوسته در حال ایجاد است. ، که در کارهای ویلیام رایان و والتر پیتمن به اوج خود رسید. چندین سال پیش رایان و پیتمن فرض کرده بودند که حدود 5600 سال قبل از میلاد سیلابی در دریای سیاه به حدی بود که دریاچه آب شیرین را با اتصال به دریای مدیترانه به دریاچه آب شور تبدیل کرد. اگر چنین بود، آنها تخمین زدند که نشانه هایی از تمدن در عمق 300 فوتی سطح دریای سیاه وجود دارد. در سپتامبر 2000، رابرت بالارد (از شهرت اس اس تایتانیک) با استفاده از تجهیزات معروف زیر آب خود، بخش هایی از دریای سیاه را در نزدیکی ساحل ترکیه کاوش کرد و بقایای خانه های چوبی را پیدا کرد. سیل رخ داده بود، و خواه خشم خدا همه چیز اطراف آن را برای صدها مایل ویران کرده بود و ده‌ها هزار نفر را کشته بود.

ویلسون با کاوش در تمام شواهد باستان‌شناسی توضیح می‌دهد که چگونه سیل دریای سیاه و سیل کتاب مقدس باید متصل شود. به ویژه، ویلسون، آگاهانه و متقاعدکننده استدلال می‌کند که مرکز جهان متمدن فراتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد، نه در مصر یا بین‌النهرین، بلکه در شمال ترکیه امروزی.

قدیمی‌ترین تمدن‌های قبل از غبار ممکن است به سمت شرق به مکان‌هایی مهاجرت کرده باشند که ما آنها را مهد تمدن می‌نامیم و به دلیل سیل دریای سیاه مجبور به ایجاد سکونتگاه‌های جدید شده‌اند. قبل از سیل که در همه جا قانع کننده است، تاریخچه کارآگاهی روایی در تحریک آمیزترین حالت خود است و فصل جدیدی حیاتی را در بحث درباره کتاب مقدس و خاستگاه های دنیای مدرن سهیم می کند.

In the six hundredth year of Noah's life, in the second month, the seventeenth day of the month, the same day were all the fountains of the great deep broken up, and the windows of heaven were opened. And the rain was upon the earth forty days and forty nights.

The great Biblical flood so described in Genesis has long been a subject of fascination and speculation. In the 19th century the English archbishop James Ussher established it as having happened in the year 2348 B.C., calculating what was then taken as the age of the earth and working backward through the entire series of Biblical "begats." Proof of the flood, which is an element of so many creation myths, began in earnest when archaeology started connecting physical evidence with Biblical story. The dream of proving the Bible as literal truth has proven irresistible, producing both spurious claims and serious scholarship.

As best-selling historian Ian Wilson reveals in this fascinating new book, evidence of a catastrophic event has been building steadily, culminating in the work of William Ryan and Walter Pitman. Several years ago Ryan and Pitman had posited that around 5600 BC there had an inundation in the Black Sea of such proportions that it turned the freshwater lake into a saltwater lake by connecting it to the Mediterranean. Were that true, they estimated that there would be signs of civilization 300 feet below the surface of the Black Sea. In September 2000, using his famous underwater equipment, Robert Ballard (of SS Titanic fame) explored parts of the Black Sea near the Turkish shore and found the remains of wood houses. There had been a flood, and whether God's wrath or not it had destroyed everything around it for hundreds of miles, killing tens of thousands of people.

Exploring all the archeological evidence, Wilson explains how the Black Sea flood and the Biblical flood have to be connected. In particular, Wilson argues, learnedly and persuasively, that the center of the civilized world was further to the West than previously thought-not in Egypt or Mesopotamia but in what is today Northern Turkey.

The earliest, antediluvian civilizations may have migrated east into those places we have come to call the cradles of civilization, forced by the Black Sea flood to create new settlements.

Scrupulous in its details and compelling in its sweep, Before the Flood is narrative detective history at its most provocative, contributing a vital new chapter to the debate about the Bible and origins of the modern world.