Bedingungskonstellationen paranoid-halluzinatorischer Syndrome: Zugleich ein methodischer Beitrag zur Untersuchung psychopathologisch-elektrencephalographischer Korrelationen

\" اجزای بیماری که با علائم و دوره نشان داده می شوند، زمینه هایی که در آنها ادغام می شوند، فرآیندهایی که از آنها منتج می شوند، عواملی که توسط آنها شرطی می شوند. .. جوهر ساختار بالینی روان پریشی.» این جمله که K. BIRNBAUM در سال 1919 نوشت، برگرفته از تجربه بالینی است، تجربه ای که در طول سال ها به طور مکرر در مفاهیم نظری مورد استفاده قرار گرفته است [6،7،79]. ، 124، 125، 138، 195، 198، 214] و بازنمایی های کسوئیستی [4، 55، 83، 174، 175]. با این حال، آن را با تجربیات شواهد تصادفی و نشان دادن راه های احتمالی تفکر با حقایق بالینی باقی ماند. از سوی دیگر، نسخه روش‌شناختی موجود در این دیدگاه برای تجزیه و تحلیل شرایط پیچیده بالینی، به دلایل نظری از یک سو، و به دلایل روشی و عملی از سوی دیگر، تاکنون به سختی دنبال شده است. 1. 1 مشکل روانی BIRNBAUM [22] خود مانعی نظری ایجاد کرده بود. با تفکیک به عوامل بیماری زا و پاتوپلاستیک، او سلسله مراتبی از عوامل را مطرح کرد که می تواند زمینه ساز روان پریشی باشد. RÜMKE [171] اشاره کرد که یک تحلیل ساختاری که به این روش درک می شود، به سمت تفکر تک علتی سوق می دهد، زیرا عامل بیماری زا در نهایت به عنوان تنها عامل علی ظاهر می شود. با این حال، جستجو برای یک عامل بیماری زا به ناچار با تجزیه و تحلیل تعداد زیادی از عوامل و ارتباط آنها با ساختار روان پریشی مخالف است.

"Die durch Symptome und Verlauf repräsentierten Krankheitsbestandteile, die Zusammenhänge, in die sie eingefügt sind, die Vorgänge, aus denen sie sich ergeben, die Faktoren, durch die sie bedingt sind . •. machen in der Besonderheit ihres Zusam­ menhanges . . . das Wesen des klinischen Aufbaues der Psychose aus. " Dieser Satz, den K. BIRNBAUM 1919 schrieb, ist aus der klinischen Erfahrung abgeleitet, einer Erfah­ rung, die im Laufe der Jahre immer wieder in theoretischen Konzepten [6,7,79, 124, 125, 138, 195, 198, 214] und kasuistischen Darstellungen [4, 55, 83, 174, 175] Ausdruck gefunden hat. Es blieb jedoch bei kasuistischen Evidenz-Erlebnissen und der Illustration von Denkmöglichkeiten mit klinischen Fakten; die in dieser Anschauung enthaltene methodische Vorschrift für die Analyse der komplexen klinischen Gegeben­ heiten wurde hingegen bisher kaum befolgt, aus theoretischen Gründen einerseits, aus methodischen und praktischen Gründen andererseits. 1. 1 Das psychiatrische Problem Ein theoretisches Hindernis hatte BIRNBAUM [22] selbst aufgebaut. Mit der Tren­ nung in pathogenetische und pathoplastische Faktoren postulierte er eine Hierarchie der Faktoren, die der Psychose zugrunde liegen könnten. RÜMKE [171] wies darauf hin, daß eine so verstandene Strukturanalyse in die Richtung monokausalen Denkens drängt, da der pathogenetische Faktor schließlich als einziger kausaler Faktor er­ scheint. Die Suche nach einem pathogenetischen Faktor aber steht der Analyse einer Vielzahl von Faktoren und deren Zusammenhang mit dem Aufbau der Psychose zwangsläufig entgegen.