Beckett’s Art of Mismaking

دسته بندی: ادبی
ویرایش:  
نویسندگان: Durantaye L.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 209 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 22 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 35,000

کمبریج، MA: انتشارات دانشگاه هاروارد، 2016 — ISBN-10: 0674504852; ISBN-13: 978-0674504851. خوانندگان مدت‌هاست که به رمان‌ها و نمایشنامه‌های ساموئل بکت با تعجب یا حیرت پاسخ داده‌اند. آنها موجوداتی کور، لنگ و معلول را به تصویر می‌کشند که شلاق‌ها را می‌ترکند و درب قوطی‌ها را به دست می‌گیرند که وقتی باید سرد شوند خنده‌دار هستند، وقتی باید مهربان باشند بی‌رحم هستند، وقتی بیشتر زخمی می‌شوند گرم هستند. به نظر می رسد آثار او کمتر نتیجه گیری می کنند تا متوقف کردن مرگ. و بنابراین خوانندگان کاملاً طبیعی می پرسند: همه اینها چه معنایی می تواند داشته باشد؟ در یک مطالعه سرزنده و نشاط آور از طبیعت خلاقانه منحصر به فرد، Leland de la Durantaye به ما کمک می کند تا عجیب بودن بکت و مشکلات بدنام آن را بهتر درک کنیم. او استدلال می‌کند که کارزار مادام‌العمر بکت برای بدسازی عمدی بود – نه برای تحقیر خود یا مخاطبش، و نه حتی برای برقراری ارتباط مجدد با کودک یا وحشی درون، بلکه به این دلیل که او معتقد بود که چنین بدسازی به نفع هنر است و آن را شکل خواهد داد. آینده. بکت چه «اشتباه اراده خلاقانه»، «لوگوکلاسم» یا «طوفان کلمات به نام زیبایی» نامیده شود، منظور بکت از این اصطلاحات هنری است که زبان و عقل، وحدت و تداوم، هنر و زندگی را با شوخ طبعی و زهر مورد حمله قرار می دهد. هنر بدسازی بکت دیدگاه بکت در مورد زبان، رابطه بین کار و جهان، و تعامل بین صحنه و صفحه، و همچنین انگیزه‌های هدایت شغل شصت ساله او را توضیح می‌دهد - تصمیم عجیب او به فرانسوی را به عنوان زبان ادبی خود بپذیرد، از رمان های پیچیده به نمایشنامه های مینیمالیستی منحرف شود، عزم خود را برای "شکست بهتر" و امتناع اصولی از پیمودن هر مسیر آسان برای اصالت. محتوا.
مقدمه: هنر بدسازی.
نخستین اشکال برای تطبیق با آشفتگی.
اراده به اشتباه، یا ماهی و چیپس.
نقاشی طبیعت.
علیبی یک زبان خارجی.
به جهنم با این همه مناظر لعنتی.
هیچ نمادی جایی که هیچ کدام در نظر گرفته نشده است.
آسیب شناسی روانی خلق شخصیت یا سریال.
نتیجه گیری: بدبینی زیبایی شناختی.

Cambridge, MA: Harvard University Press, 2016 — ISBN-10: 0674504852; ISBN-13: 978-0674504851. Readers have long responded to Samuel Beckett’s novels and plays with wonder or bafflement. They portray blind, lame, maimed creatures cracking whips and wielding can openers who are funny when they should be chilling, cruel when they should be tender, warm when most wounded. His works seem less to conclude than to stop dead. And so readers quite naturally ask: what might all this be meant to mean? In a lively and enlivening study of a singular creative nature, Leland de la Durantaye helps us better understand Beckett’s strangeness and the notorious difficulties it presents. He argues that Beckett’s lifelong campaign was to mismake on purpose―not to denigrate himself, or his audience, nor even to reconnect with the child or the savage within, but because he believed that such mismaking is in the interest of art and will shape its future. Whether called “creative willed mismaking,” “logoclasm,” or “word-storming in the name of beauty,” Beckett meant by these terms an art that attacks language and reason, unity and continuity, art and life, with wit and venom. Beckett’s Art of Mismaking explains Beckett’s views on language, the relation between work and world, and the interactions between stage and page, as well as the motives guiding his sixty-year-long career―his strange decision to adopt French as his literary language, swerve from the complex novels to the minimalist plays, determination to “fail better,” and principled refusal to follow any easy path to originality. Contents.
Introduction: The Art of Mismaking.
First Forms to Accommodate the Mess.
The Will to Mismake, or Fish and Chips.
Nature Painting.
The Alibi of a Foreign Language.
To Hell with All This Fucking Scenery.
No Symbols Where None Intended.
The Psychopathology of Character Creation, or The Series.
Conclusion: Aesthetic Pessimism.