Beckett, Deleuze and Performance: A Thousand Failures and A Thousand Inventions

این کتاب از تفکر تئاتری ساموئل بکت و فلسفه ژیل دلوز برای ارائه روشی برای تحقیق در مرزهای اجرا و فلسفه استفاده می کند. بکت با بررسی چگونگی برخورد با غیرممکن و غیرممکن در اجرا، می‌پرسد که چگونه فلسفه می‌تواند به چیزی نزدیک شود که نمی‌توان فکر کرد و در عین حال تفاوت آن را گرامی می‌دارد و حفظ می‌کند. با استفاده از روش خود، مجموعه‌ای از برخوردها بین جنبه‌های عملکرد تئاتر بکت و طیفی از مفاهیم برگرفته از فلسفه دلوز ایجاد می‌کند. از طریق نیروی این برخوردها، طیف جدیدی از مفاهیم ابداع می شود. اینها راههای جدیدی از تفکر عاطفه و بدن را در عملکرد ارائه می دهند. امکان اتوماسیون تئاتر؛ و اهمیت شکست و اختراع در تلاش ما برای پاسخگویی به برخوردهای عملکردی. علاوه بر این، این کتاب شامل رویکردهای جدیدی به آثار تئاتری بعدی بکت است و مروری بر برداشت دلوز از عملکرد فلسفی به عنوان مبارزه ای مداوم برای تفکر با ماندگاری ارائه می دهد.

This book draws on the theatrical thinking of Samuel Beckett and the philosophy of Gilles Deleuze to propose a method for research undertaken at the borders of performance and philosophy. Exploring how Beckett fabricates encounters with the impossible and the unthinkable in performance, it asks how philosophy can approach what cannot be thought while honouring and preserving its alterity. Employing its method, it creates a series of encounters between aspects of Beckett’s theatrical practice and a range of concepts drawn from Deleuze’s philosophy. Through the force of these encounters, a new range of concepts is invented. These provide novel ways of thinking affect and the body in performance; the possibility of theatrical automation; and the importance of failure and invention in our attempts to respond to performance encounters. Further, this book includes new approaches to Beckett’s later theatrical work and provides an overview of Deleuze’s conception of philosophical practice as an ongoing struggle to think with immanence.