دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخچه نظامی ویرایش: نویسندگان: Samuel B. Griffith سری: ناشر: Editura Militara سال نشر: 1987 تعداد صفحات: 0 زبان: Romanian فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 471 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب نبرد برای گوادالکانال: تاریخ، جنگ، جنگ جهانی دوم
در صورت تبدیل فایل کتاب Batalia pentru Guadalcanal به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نبرد برای گوادالکانال نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بین حمله غافلگیرکننده ژاپن به پرل هاربر در 7 دسامبر 1941 و تسلیم شدن آن تقریباً چهار سال بعد در خلیج توکیو، ایالات متحده در واقع دو جنگ را به دور از یکدیگر انجام داد. دیگری و کاملاً متفاوت. یکی از آنها قاره ای بود. , اقیانوسی دیگر این کتاب داستان نبردی سرنوشت ساز در جنگ اقیانوسی است.\r\n\r\nنبرد برای کنترل جزیره پوشیده از جنگل دورافتاده، که ژاپنی ها آن را Guadarukanaru می نامیدند، مانند معدود نبردهای دیگر در جنگ جهانی دوم، تخیل آمریکایی ها را تسخیر کرد. هر ساله مردانی که در آنجا، روی زمین، هوا در بالا، یا در دریاهای اطراف میجنگیدند، گرد هم میآیند تا این اولین نبرد را در یک سلسله نبردهای تلخ در جاده طولانی به سوی امپراتوری یادآوری کنند و دوباره به نمایش بگذارند، از « جام های کف \"، اسلحه آنها و دوستانشان. وندگریفت، هالسی، کالاگان، جو فاس، ماریون کارل، گری توماس، ووزا (اکنون سر جاکوب ووزا)، میچ پیج، \"رد مایک\" ادسون، مارتین کلمنس، کلی ترنر، توئینینگ و پولر نام هایی هستند که همواره به یادگار مانده اند.\r\n\r\nدر آنجا، در نبردی تلخ که ماه ها به طول انجامید، سربازان آمریکایی حمله امپراتوری ژاپن به اقیانوس آرام را متوقف کردند. لشکری که خود را شکست ناپذیر می دانست، ذلت شکست تلخ و عقب نشینی را تحمیل کردند و برتری هوایی و دریایی را به دست آوردند.\r\n\r\nصدها نفر از این مردان هر ساله برای یادآوری آن روزهای حیاتی و ادای احترام به رفقای کشته شده خود به آنجا می روند. ژاپنیها همچنین از میدانهای نبرد در جزیرهی تنهایی که مردانشان در آنجا میجنگیدند، «جزیره مرگ» نامیده میشوند تا پیشکشی مشابه به همرزمان کشتهشدهشان بدهند. و بنابراین، دشمنان فانی سابق امروز در همان مکان و با همان هدف ملاقات می کنند. اکنون آنها در زمان صلح با هم ملاقات می کنند.\"\r\n\r\n--ساموئل بی. گریفیث دوم\r\nسرتیپ تفنگداران دریایی ایالات متحده (Ret.)
"Între devastatorul atac executat prin, surprindere la 7 decembrie 1941 de Japonia asupra Pearl Harbor-ului şi capitularea ei, cu aproape patru ani mai, târziu, în golful Tokyo, Statele Unite au purtat de fapt două războaie, la mare distanţă unul faţă de altul şi total diferite. Unul dintre ele a fosl continental, celălalt oceanic. Cartea aceasta este povestea unei bătălii decisive din cadrul războiului oceanic. Lupta pentru stăpânirea depărtatei insule acoperite de junglă, pe care japonezii o numeau Guadarukanaru, a captivat imaginaţia americană, aşa cum puţine alte bătălii ale celui de-al doilea război mondial au făcut-o. În fiecare an, bărbaţii care au luptat acolo, pe pământ, în spaţiul aerian de deasupra, ori pe mările dimprejur, se întrunesc să comemoreze această primă bătălie dintr-o serie de bătălii crâncene pe lungul drum spre Imperiu şi reevocă, din „cupele spumegânde”, faptele de arme ale lor şi ale prietenilor lor. Vandegrift, Halsey, Callaghan, Joe Foss, Marion Carl, Gerry Thomas, Vouza (acum Sir Jacob Vouza), Mitch Paige, „Mike Roşcatul“ Edson, Martin Clemens, Kelly Turner, Twining şi Puller sunt nume insistent rememorate. Acolo, într-o bătălie crâncenă care a durat luni de zile, ostaşii americani au stăvilit ofensiva din Pacific a Japoniei imperiale; ei au impus unei armate, care se considera ea însăşi invincibilă, umilinţa unei amare înfrângeri şi retrageri şi au cucerit supremaţia aeriană şi asupra mărilor. Sute din aceşti bărbaţi merg acolo în fiecare an, pentru a rememora zilele acelea vitale şi a aduce prinosul lor camarazilor care au murit. Japonezii vizitează, de asemenea, şi ei câmpurile de bălaie de pe insula singuratică numită de oamenii lor, care au luptat acolo, „Insula Morţii”, pentru a aduce un prinos similar camarazilor lor căzuţi. Şi aşa, inamicii de moarte de odinioară se întâlnesc azi în acelaşi loc, cu acelaşi scop. Acum, se întâlnesc în timp de pace." --SAMUEL B. GRIFFITH II General de brigadă (în retragere) din Corpul de Infanterie Marină al S.U.A.