Basic Reader for Kashmiri Language

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Maharaj Krishen Raina.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 84 
زبان: Kashmiri-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 41,000

ناشر: شبکه خبری کشمیر (KNN)
تاریخ انتشار: 2003
تعداد صفحات: 84 زبان تاثیر قابل توجهی بر دستاوردهای زیبایی شناختی و فکری دارد. یک جامعه متمدن که به طور گسترده به عنوان فرهنگ شناخته می شود. زبان نه تنها به عنوان یک نیروی الزام آور برای یک جامعه عمل می کند، بلکه مهمتر از آن، به آن یک علامت متمایز از هویت می بخشد. برای قرن‌ها، پاندیت‌های کشمیری مجبور بودند به‌طور متناوب، سرزمین مادری خود را از طریق آزار و اذیت مذهبی و سیاسی ترک کنند، که ارتباط آنها را با رسانه گفتاری و نوشتاری زبان مادری‌شان قطع کرد. مهاجرت دسته جمعی اخیر، که جامعه ما را در سراسر کشور پراکنده کرده است، ضربه دیگری به وابستگی های شکننده ما به زبان مادری وارد کرده است.
یک روند نگران کننده دیگر این است که مقامات زبانی دولتی در طول سال ها، این تصور را ایجاد کرده اند. از طریق مستمر آشکار و پنهان، فارسی خط اصلی زبان کشمیری بوده است. در حالی که این واقعیت باقی می ماند که از زمان ودایی، سانسکریت رسانه زبان در کشمیر بوده است که دواناگری را به عنوان خط خود دارد. بعدها شاردا توسط نویسندگان و دانشمندان کشمیری توسعه یافت و به طور آزادانه مورد استفاده قرار گرفت و بنابراین خط در دره شکوفا شد. آلبرونی ادعا می‌کند که شاردا، که او از آن به عنوان «سیدا ماتریکا» یاد می‌کند، نه تنها در کشمیر نفوذ کرده است، بلکه در کل هند نیز وسیله‌ای برای نوشتن بوده است. با گذشت زمان، شاردا محدوده طبقه کشیشان را زینت داد.
در دوران پس از استقلال، دولت ایالت J&K خط فارسی را برای کشمیری به رسمیت شناخت و عمدتاً از طرف نویسندگان مسلمان حمایت شد. نویسندگان پاندیت کشمیری احساس می کردند که دوانگاری بیشتر با آواشناسی و عطف گویش زبان سازگار است و آن را به عنوان وسیله ای برای نوشتن کشمیری برگزیدند.
با این حال، کارشناسان زبان شناسی احساس کردند که برخی از آواهای کشمیری را نمی توان با استفاده از آن نشان داد. حروف یا الفبای ناگاری، از این رو لهجه‌های اولیه و ثانویه خاص، نمادهای تلفظی و علائم گویشی برای درک بهتر زبان توسعه / ابداع شدند که توسط کمیته‌ای متشکل از کارشناسان و محققان در سال 1995 تأیید شد. این خط یکنواخت از آن زمان کم و بیش در حال استفاده است.
«خواننده پایه برای زبان کشمیری» به خط دوانگاری، تلاشی فروتنانه توسط انجمن پاندیت های کشمیری و ترکیب آموزشی و رفاهی لالا دد، در اتخاذ یک الگوی یکسان است. در ترجمه صداهای بیانی کشمیری به خط نوشتاری. به طور همزمان «خواننده» توضیحات بیشتری در مورد آوایی ارائه می دهد و شامل درس های املایی به الفبای ناگاری با الفبای رومی معادل است، که امید است حتی به کسانی که به زبان کشمیری آشنایی کافی ندارند کمک کند. معادل کلمات کشمیری با حروف رومی و حروف صدادارشان رمزگشایی و خواندن آن را آسان می کند. \"خواننده\" برای کمک به درک اساسی برای گفتاری و نوشتاری کشمیری طراحی شده است.
کار خیره کننده Shri M. K. Raina و Smt Neelam Trakru در به نمایش گذاشتن این \"Reader\"، مطمئنم که به نتیجه خواهد رسید. راه طولانی در برانگیختن علاقه اعضای جامعه جوان و نه چندان جوان ما به زبان مادری خود و تقویت پیوند ارتباطی عمیق تر از طریق زبان.

Publisher: Kashmir News Network (KNN)
Publication date: 2003
Number of pages: 84 Language has considerable influence on the esthetic and intellectual achievement of a civilized society, broadly referred as culture. Language not only acts as a binding force for a community, but more importantly, it confers upon it, a distinct mark of identification. For centuries, Kashmiri Pandits have had to leave intermittently, their motherland through religious and political persecution, which severed their links with both spoken and written medium of their mother-tongue. The recent en masse exodus, having scattered our community throughout the country, has dealt yet another blow to our already fragile mother-tongue affiliations.
Another disturbing trend is that the State linguistic authority has, over the years, created an impression through sustained overt and covert means, that Persian has been the original script of Kashmiri language. Whereas the fact remains that from the Vedic times, Sanskrit has been the medium of language in Kashmir which has Devanagari as its script. Later Sharda was developed and liberally used by Kashmiri writers and scholars and thus the script flourished in the Valley. Alberuni claims that Sharda, which he refers as ‘Sidha-Matrika’, permeated not only in Kashmir but it also was the medium of writing in the whole of India . With the passage of time, Sharda adorned the confines of the priestly class.
In the post independence era, the J&K State government accorded official recognition to Persian script for Kashmiri and it received patronage mostly from the Muslim writers. Kashmiri Pandit writers felt that Devanagari was more suited to phonetics and dialectory inflection of the language and they adopted it as their medium for writing Kashmiri.
The linguistic experts, however, felt that some of the Kashmiri sounds could not be represented by Nagari letters or alphabet, hence specific primary and secondary accents, pronunciation symbols and dialectorial marks were developed / devised for better grasp of the language, which received approval of standardization by a Committee of experts and scholars, set up in 1995. This uniform script is more or less in use since then.
The present ‘Basic Reader for Kashmiri Language’ in Devanagari script, is a humble effort by the Kashmiri Pandits’ Association and Lalla-Ded Educational and Welfare Trust combine, in adopting a uniform pattern in translating Kashmiri articulatory sounds into a written script. Simultaneously the ‘Reader’ offers more elucidation on phonetics and includes orthographic lessons in Nagari alphabet with equivalent Roman alphabet, which, it is hoped, shall even help those who are not well versed with Kashmiri. The equivalent of Kashmiri words with their vowels and diacritical marks in Roman letters, make it easy to decipher and read. The ‘Reader’ is designed to be an aid to basic comprehension for both spoken and written Kashmiri.
The stupendous work of Shri M. K. Raina and Smt Neelam Trakru in bringing out this ‘Reader’ will, I am sure, go a long way in arousing the interest in our young and not so young community members in their mother-tongue and foster a deeper communication bond through the medium of language.