Banning Queer Blood: Rhetorics of Citizenship, Contagion, and Resistance

در Banning Queer Blood، جفری بنت اهدای خون را به عنوان عملکردی از هویت مدنی که ارتباط تنگاتنگی با معنای شهروندی دارد تعریف می کند. با این حال، با ظهور ایدز، مفهوم اهدای خون به عنوان یک فرآیند بالقوه خطرناک مطرح شد. بنت استدلال می کند که سازمان غذا و دارو، با استفاده از تصاویری که به طور خاص مردان همجنس گرا را مسری نشان می دهد، مردان همجنس گرا را به عنوان تهدیدی برای ملت طبقه بندی کرده است. ممنوعیت FDA برای اهدای خون توسط مردان همجنس‌گرا همچنان به قوت خود باقی است و به ترویج باورهای غلط اجتماعی در مورد مردان همجنس‌گرا که امروزه در جوامع مستقیم و همجنس‌گرایان رایج است، می‌پردازد.

بنت به بررسی نقش تحقیقات علمی که توسط این افراد ممنوعه نقل شده است می‌پردازد. -سیاست های خون و رابطه نگران کننده آن با سازمان های دولتی، از جمله FDA. بنت تشابهاتی بین موضع FDA در مورد همجنس گرایی و سوابق تاریخی تبعیض توسط سازمان های دولتی علیه اقلیت های نژادی ترسیم می کند. نویسنده با تشریح مقاومت ارائه شده توسط اهداکنندگان دگرباش، که یا به منظور اهدای خون دروغ می گویند یا به تبعیض در سایت های اهدایی اعتراض می کنند، پایان می دهد و خواستار لغو این سیاست های تعصب آمیز شده است.

In Banning Queer Blood, Jeffrey Bennett frames blood donation as a performance of civic identity closely linked to the meaning of citizenship. However, with the advent of AIDS came the notion of blood donation as a potentially dangerous process. Bennett argues that the Food and Drug Administration, by employing images that specifically depict gay men as contagious, has categorized gay men as a menace to the nation. The FDA's ban on blood donation by gay men remains in effect and serves to propagate the social misconceptions about gay men that circulate within both the straight and gay communities today.

Bennett explores the role of scientific research cited by these banned-blood policies and its disquieting relationship to government agencies, including the FDA. Bennett draws parallels between the FDA's position on homosexuality and the historical precedents of discrimination by government agencies against racial minorities. The author concludes by describing the resistance posed by queer donors, who either lie in order to donate blood or protest discrimination at donation sites, and by calling for these prejudiced policies to be abolished.