Banner of the Gospel: Wilford Woodruff

ویلفورد وودراف با اسلاف و جانشینان خود از یک جهت خاص متفاوت بود - او یک کارنامه دست نویس با جزئیات باورنکردنی از خود به جای گذاشت که بیش از شصت سال طول کشید، تقریباً از هر کاری که انجام داد و تجربه کرد. او با تأمل در تلاش شخصی خود برای حفظ یک دفتر خاطرات منظم، خاطرنشان کرد:

زمانی که حضرت یوسف نصاب دوازده نفر را سازمان داد، به آنها توصیه کرد که تاریخچه ای از زندگی خود را حفظ کنند. من از اولین خطبه ای که شنیدم گزارشی تهیه کردم و از آن روز تا کنون روزانه یک دفتر یادداشت می کنم. هر زمان که جوزف اسمیت را به موعظه، تعلیم یا پیشگویی می شنیدم، همیشه وظیفه خود می دانستم که آن را بنویسم. من تاریخ آن کلیسا را ​​می نوشتم و آثار و تعالیم انبیا، رسولان و بزرگان را به یادگار می گذاشتم. من تقریباً تمام موعظه‌ها و آموزه‌هایی را که از حضرت یوسف شنیده‌ام، ضبط کرده‌ام، بسیاری از موعظه‌های رئیس‌جمهور بریگام یانگ، و مردانی مانند اورسن هاید، پارلی پی پرت و دیگران را در مجله‌ام دارم.

او از طریق رهبری و هدایت ماهرانه و الهام‌بخش خود، به ایجاد سازگاری و تغییر کمک کرد و کلیسا را ​​به جریان اصلی اجتماعی، فرهنگی و مذهبی جامعه آمریکا هدایت کرد. توماس جی الکساندر، یکی از زندگی نامه نویسان وودراف، مشاهده کرد:

او احتمالاً سومین شخصیت مهم در کل تاریخ کلیسای LDS پس از جوزف اسمیت، که مورمونیسم را آغاز کرد، و بریگام یانگ، که مقدسین را به یوتا رهبری کرد، است. و بر استعمار اولیه غرب بین کوهستانی نظارت داشت. . .

وودراف که نسبتاً تحصیلکرده، مطالعه و سفر خوبی داشت، ذهن خلاق، اختراع عملی و نیروی بدنی را با احساس تقوای شخصی ترکیب کرد که هیچ رهبر قرن نوزدهمی از آن بی نظیر بود. وودراف هدایای فکری تحصیلکرده اما زمخت را با هم ترکیب کرد. . . [و] وابستگی شدید به الهام. . . با احساسی قوی از سرنوشت شخصی و حفاظت مشیت.

این ترکیب منحصربه‌فرد از زیرکی دنیوی و بینش معنوی در ذهن و بدنی کاملا متعهد به مورمونیسم و ​​بی‌تردید به همکارانش و قدیسان وفادار بود.

این کتاب گزیده ای از ارائه ها از سمپوزیوم سالانه تاریخ کلیسای BYU است که توسط آموزش مذهبی BYU برای گرامیداشت ویلفورد وودراف و جشن دویستمین سالگرد تولد او برگزار می شود.

فهرست محتوا: br>پیشگفته — الکساندر ال. باگ و سوزان ایستون بلک
تصاویر زندگی ویلفورد وودراف: سفری عکاسی — الکساندر ال.باگ
ویلفورد وودراف و گردهمایی اسرائیل امروزی، 50-1834 — فرد ای. وودز
"خداوند به من گفت بروم و من رفتم": ماموریت های ویلفورد وودراف به جزایر فاکس، 1837-38 — جیسون ای. تامپسون
ویلفورد وودراف: مبلغ در هرفوردشایر - سینتیا داکسی گرین
\"به هر مردی هدیه داده می شود\": روحیه میراث ویلفورد وودراف — آلونزو ال. گاسکیل
ویلفورد وودراف: بنیانگذار آکادمی های مورمون — اسکات سی اسپلین
ویلفورد وودراف و ظهور آگاهی معبد در میان مقدسین روزهای آخر، 1877-84 — ریچارد ای. بنت
دوستی شکل گرفته در تبعید: ویلفورد وودراف و خانواده ویلیام اتکین — رید ال نیلسون i>
ادیسه یک پیامبر آخرالزمان: ویلفورد وودراف و مانیفست 1890 - توماس جی الکساندر
ویلفورد وودراف در سال 1897 شهادت - ریچارد نیتزل هولزاپفل و استفان اچ Smoot
ویلفورد وودراف گاهشماری — Alexander L. Baugh
Index

Wilford Woodruff was different from his predecessors and successors in one particular way — he left an incredibly detailed handwritten record that spanned more than sixty years, of nearly everything he did and experienced. Reflecting on his personal effort to keep a regular journal, he remarked:

When the Prophet Joseph organized the Quorum of the Twelve, he counseled them to keep a history of their lives. I made a record from the first sermon I heard, and from that day until now I have kept a daily journal. Whenever I heard Joseph Smith preach, teach, or prophesy, I always felt it my duty to write it. I would write the history of that Church and leave on record the works and teachings of the prophets, of the apostles and elders. I have recorded nearly all the sermons and teachings that I ever heard from the Prophet Joseph, I have in my journal many of the sermons of President Brigham Young, and such men as Orson Hyde, Parley P. Pratt and others.

Through his skillful, inspired leadership and direction, he helped bring about accommodation and change, leading the Church into the social, cultural, and religious mainstream of American society. Thomas G. Alexander, one of Woodruff's biographers, observed:

He is arguably the third most important figure in all of LDS church history after Joseph Smith, who began Mormonism, and Brigham Young, who led the Saints to Utah and supervised the early colonization of the intermountain west. . .

Relatively well-educated, well-read, and well-traveled, Woodruff combined a creative mind, practical inventiveness, and physical vigor with a sense of personal piety unsurpassed by any nineteenth-century leader. Woodruff blended formally educated but rough-hewn intellectual gifts. . . [and] a firm dependence on inspiration. . . with a strong sense of personal destiny and Providential protection.

This unique combination of temporal shrewdness and spiritual insight dwelled in a mind and body absolutely committed to Mormonism and unquestioningly loyal to his colleagues and to the Saints.

This book is a selection of presentations from the annual BYU Church History Symposium hosted by BYU Religious Education to honor Wilford Woodruff and to celebrate the two hundredth anniversary of his birth.

Table of Contents:
Preface — Alexander L. Baugh and Susan Easton Black
Images of Wilford Woodruff's Life: A Photographic Journey — Alexander L. Baugh
Wilford Woodruff and the Gathering of Modern-day Israel, 1834-50 — Fred E. Woods
"The Lord Told Me to Go and I Went": Wilford Woodruff's Missions to the Fox Islands, 1837-38 — Jason E. Thompson
Wilford Woodruff: Missionary in Herefordshire - Cynthia Doxey Green
"To Every Man Is Given a Gift": The Spiritual Legacy of Wilford Woodruff — Alonzo L. Gaskill
Wilford Woodruff: A Founding Father of the Mormon Academies — Scott C. Esplin
Wilford Woodruff and the Rise of Temple Consciousness Among the Latter-day Saints, 1877-84 — Richard E. Bennett
A Friendship Forged in Exile: Wilford Woodruff and the William Atkin Family — Reid L Neilson
The Odyssey of a Latter-day Prophet: Wilford Woodruff and the Manifesto of 1890 — Thomas G. Alexander
Wilford Woodruff's 1897 Testimony — Richard Neitzel Holzapfel and Stephen H. Smoot
Wilford Woodruff Chronology — Alexander L. Baugh
Index