Bach: Music in the Castle of Heaven

یوهان سباستین باخ یکی از نامحسوس ترین آهنگسازان تاریخ موسیقی است. چگونه می‌توان چنین اثر والایی را توسط مردی که (وقتی می‌توانیم اصلاً شخصیت او را تشخیص دهیم) به‌نظر می‌رسد بسیار معمولی، بسیار مبهم و گاهاً بی‌اعتدال، تولید کرده باشد؟

جان الیوت گاردینر با پشت سر گذاشتن یکی از تنها‌ها بزرگ شد. دو پرتره معتبر از باخ هر روز صبح و عصر بر روی پله های خانه پدر و مادرش، جایی که برای ایمنی در طول جنگ جهانی دوم آویزان شده بود. او از آن زمان به مطالعه و اجرای باخ پرداخته است و اکنون به عنوان یکی از بزرگترین مترجمان زنده این آهنگساز شناخته می شود. ثمرات این غوطه ور شدن در طول عمر در این کتاب قابل توجه تقطیر شده است که مبتنی بر جدیدترین بورسیه باخ است، اما بسیار فراتر از آن است، و با جزئیات فوق العاده ایده هایی را که باخ روی آنها کشیده است، چگونه کار کرده است، چگونه موسیقی اش ساخته شده است، و چگونه آن را توضیح می دهد. به تأثیرات خود دست می یابد - و آنچه می تواند در مورد باخ مرد به ما بگوید.

پیشینه گاردینر به عنوان یک مورخ او را تشویق کرده است تا به دنبال راه هایی باشد که در آن دانش و عملکرد می توانند با یکدیگر همکاری کنند و به طور مثمر ثمری با هم ترکیب شوند. این امر مستلزم کنار هم قرار دادن چند قطعه بیوگرافیک، بررسی دقیق موسیقی، و تماشای مواردی است که به نظر می رسد شخصیت باخ در تار و پود نت نویسی او نفوذ می کند. هدف گاردینر این است که «به خواننده این حس را بدهد که در همان تجارب و احساساتی زندگی می کند که ممکن است باخ در کار ساخت موسیقی داشته باشد. من سعی می‌کنم نشان دهم که این می‌تواند به ما کمک کند تا به شباهت انسانی‌تری دست پیدا کنیم که در فرآیندهای مرتبط با آهنگسازی و اجرای موسیقی او قابل تشخیص است. نویسنده و متفکر قابل توجهی در مورد آن. جان الیوت گاردینر ما را تا جایی که شاید کلمات می توانند عمیقاً در آثار و ذهن باخ می برد. نتیجه یک کتاب منحصر به فرد در مورد یکی از بزرگترین هنرمندان خلاق است.

Johann Sebastian Bach is one of the most unfathomable composers in the history of music. How can such sublime work have been produced by a man who (when we can discern his personality at all) seems so ordinary, so opaque—and occasionally so intemperate?

John Eliot Gardiner grew up passing one of the only two authentic portraits of Bach every morning and evening on the stairs of his parents’ house, where it hung for safety during World War II. He has been studying and performing Bach ever since, and is now regarded as one of the composer’s greatest living interpreters. The fruits of this lifetime’s immersion are distilled in this remarkable book, grounded in the most recent Bach scholarship but moving far beyond it, and explaining in wonderful detail the ideas on which Bach drew, how he worked, how his music is constructed, how it achieves its effects—and what it can tell us about Bach the man.

Gardiner’s background as a historian has encouraged him to search for ways in which scholarship and performance can cooperate and fruitfully coalesce. This has entailed piecing together the few biographical shards, scrutinizing the music, and watching for those instances when Bach’s personality seems to penetrate the fabric of his notation. Gardiner’s aim is “to give the reader a sense of inhabiting the same experiences and sensations that Bach might have had in the act of music-making. This, I try to show, can help us arrive at a more human likeness discernible in the closely related processes of composing and performing his music.”

It is very rare that such an accomplished performer of music should also be a considerable writer and thinker about it. John Eliot Gardiner takes us as deeply into Bach’s works and mind as perhaps words can. The result is a unique book about one of the greatest of all creative artists.