دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Authority and Expertise in Ancient Scientific Culture
دانلود کتاب اقتدار و تخصص در فرهنگ علمی کهن
مشخصات کتاب
Authority and Expertise in Ancient Scientific Culture
ویرایش:
نویسندگان: Jason König. Greg Woolf
سری:
ISBN (شابک) : 1107060060, 9781107060067
ناشر: Cambridge University Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 485
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 40,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب اقتدار و تخصص در فرهنگ علمی کهن: تمدن های باستانی، آشور، بابل و سومر، آزتک، مصر، یونان، اینکا، مایا، بین النهرین، پیش از تاریخ، رم، تاریخ، تاریخ و فلسفه، علوم و ریاضیات، باستان، تاریخ، علوم انسانی، جدید، استفاده شده و کتاب های اجاره ای ,علوم و ریاضیات, کشاورزی, نجوم و اخترفیزیک, زیست شناسی و علوم زیستی, شیمی, علوم زمین, مطالعات محیطی, ریاضیات, مکانیک, فیزیک, کتابهای درسی جدید, مستعمل و اجاره ای, بوتیک تخصصی
در صورت تبدیل فایل کتاب Authority and Expertise in Ancient Scientific Culture به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اقتدار و تخصص در فرهنگ علمی کهن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب اقتدار و تخصص در فرهنگ علمی کهن
نویسندگان علمی و نظم‌دهنده قدیم چگونه آثار خود را معتبر ساخته‌اند؟ این کتاب به این سؤال برای طیف گسترده‌ای از رشته‌های باستانی، از ریاضیات، پزشکی، معماری و کشاورزی، تا حقوق، تاریخ‌نگاری و فلسفه پاسخ می‌دهد - تمرکز اصلی، اما نه منحصرا، بر ادبیات امپراتوری روم. توجه را به عادت‌هایی جلب می‌کند که این حوزه‌های مختلف مشترک بودند، در حالی که نشان می‌دهد چگونه متون و نویسندگان فردی تکنیک‌های استاندارد خود-مجوز را به روش‌های متمایز دستکاری می‌کنند. این کتاب بر اهمیت سبک‌های رقابتی و قاطعانه ارائه خود تأکید می‌کند، و همچنین برخی از فشارهایی را که در جهت مخالف کشیده می‌شوند، با نگاه کردن به نویسندگانی که محدودیت‌های دانش خود را تصدیق کرده‌اند یا در برابر همسانی نزدیک با نسخه‌های محدود متخصصان مقاومت کرده‌اند، بررسی می‌کند. هویت. فصل آخر سر جفری لوید گزارشی مقایسه ای از قدرت علمی و تخصص در فرهنگ باستان چین، هند و بین النهرین ارائه می دهد. "رشته اصلی پژوهش‌های اخیر علوم باستانی به پرسش‌هایی در مورد اینکه چگونه دانشمندان باستانی خود و رشته‌هایشان را بازنمایی می‌کردند، و به‌ویژه اینکه چگونه نوشته‌های خود را معتبر می‌کردند، اهمیت می‌داد. /.../ کارشناسان باستان مجبور بودند بسیار سخت‌تر از امروز خود کار کنند. همتایان خود را برای متقاعد کردن مخاطبان و مشتریان بالقوه و دانش‌آموزان با ابزارهای بلاغی در مورد شایستگی‌های خود، و بنابراین تمایل به دستیابی به شخصیت‌های اول شخص مبتکر و ظاهراً مبتکرانه داشتند. دنیای باستان نسبت به علم مدرن، با توجه به اینکه "من" علمی اغلب بسیار برجسته تر بود. اکنون انتشارات زیادی وجود دارد که برای متون و نویسندگان خاص به این موضوعات توجه جدی می کند. کار جالینوس، نویسنده بزرگ پزشکی قرن دوم پس از میلاد نمونه‌ای بارز است.گستره فوق‌العاده آثار به جای مانده از او و برجسته بودن شخصیت او در بسیاری از نوشته‌هایش، او را به کاندیدایی ایده‌آل برای مشاهده اظهارات علمی کهن در عمل تبدیل می‌کند. و از بسیاری جهات، کار او به طور گسترده‌تر، نمونه‌ای از نوشته‌های علمی باستانی است. او نقش برجسته‌ای به شخصیت خود می‌دهد. او دائماً رقابت‌پذیر است: او مرتباً پزشکان رقیب و رشته‌های رقیب را که با دانش پزشکی الهام‌گرفته‌شده فلسفی که او از آن حمایت می‌کند مطابقت ندارند، بی‌اعتبار می‌کند. او توجه خود را به فضیلت اخلاقی خود از طریقی جلب می کند که تأثیر قابل اعتمادی را ایجاد می کند. او همچنین توجه را به یادگیری گسترده خود جلب می کند. اقتدار او تا حدی متکی بر دانش پیچیده او از کار پیشینیانش، و همسویی او با آن سنت است، به ویژه در تصاحب فرصت طلبانه اش از نوشته های مجموعه بقراط به طوری که آنها با دیدگاه های پزشکی او مطابقت داشته باشند. در همان زمان او بارها و بارها خرد دریافت شده را به چالش می کشد. در برخی موارد، او این کار را از طریق ادعای تجربه و مشاهده شخصی انجام می‌دهد، برای مثال در روایت مکرر حوادث از تجربه وسیع بالینی خود و در گزارش‌های مکرر خود از آزمایش بر روی بدن حیوانات (در برخی موارد که در مقابل یک مخاطب، به گونه ای که به او اجازه می دهد در انکار عمومی و تحقیر رقبای ضعیف خود افراط کند). او همچنین بارها توجه خود را به پیچیدگی تخصص پزشکی که طرفدار آن است، جلب می کند، و به طور مفصل در مورد زیرشاخه های مختلف هنر پزشکی می نویسد، و سپس به نوبه خود، به روش های بسیار پیچیده، زیرشاخه های مختلف دانش پزشکی را تقسیم می کند، تا حس تاثیرگذاری از خود به جای بگذارد. فرمان او بر مجموعه بسیار پیچیده ای از دانش.9 بسیاری از نویسندگان دیگر نیز برای استفاده از این تکنیک ها و سایر تکنیک های مرتبط خود در ارائه خود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند، حتی اگر تعداد کمی از نویسندگان دیگر وجود داشته باشند که از آنها به این صورت غنی و قوی استفاده کنند. به عنوان جالینوس با این حال، یکی از بحث‌های ما در این جلد این است که برای درک ارتباط بین بخش‌های مختلف تخصص و نویسندگان مختلف در تکنیک‌های خود مجوزدهی، حتی بیشتر باید انجام شود.»
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
How did ancient scientific and knowledge-ordering writers make their work authoritative? This book answers that question for a wide range of ancient disciplines, from mathematics, medicine, architecture and agriculture, through to law, historiography and philosophy - focusing mainly, but not exclusively, on the literature of the Roman Empire. It draws attention to habits that these different fields had in common, while also showing how individual texts and authors manipulated standard techniques of self-authorisation in distinctive ways. It stresses the importance of competitive and assertive styles of self-presentation, and also examines some of the pressures that pulled in the opposite direction by looking at authors who chose to acknowledge the limitations of their own knowledge or resisted close identification with narrow versions of expert identity. A final chapter by Sir Geoffrey Lloyd offers a comparative account of scientific authority and expertise in ancient Chinese, Indian and Mesopotamian culture. "A major strand of recent ancient-science scholarship has given prominence to questions about how ancient scientists represented themselves and their disciplines, and particularly how they made their writings authoritative. /.../ ancient experts had to work much harder than their modern counterparts to convince their audiences and potential clients and students, by rhetorical means, of their competence, and so tended to reach for selfassertive and ostentatiously innovative first-person personas. In that sense attention to persona and authority is perhaps an even more obvious priority for the ancient world than for modern science, given that the scientific ‘I’ was often so much more prominent. There are now many publications which pay serious attention to these issues for specific texts and authors. The work of Galen, the great medical writer of the second century CE, is an obvious example. The extraordinary range of his surviving works and the prominence of his own personality in many of his writings make him an ideal candidate for viewing ancient scientific self-assertion in action. And in many respects his work is typical of ancient scientificwritingmore broadly.He gives a prominent role tohis own persona. He is consistently competitive: he regularly debunks rival practitioners and rival disciplines which do not measure up to the philosophically inspired medical knowledge he himself espouses. He draws attention to his own moral virtue in ways which bring an impression of reliability. He also draws attention to his remarkably wide learning. His authority rests in part on his intricate knowledge of the work of his predecessors, and his alignment of himselfwith that tradition, especially in his opportunistic appropriation of the writings of the Hippocratic corpus so that they come to match his own medical views. At the same time he repeatedly challenges received wisdom. In some cases, he does that through a claim to personal experience and observation, for example in his frequent narration of incidents from his wide clinical experience and in his frequent accounts of experimentation on the bodies of animals (in some cases conducted in front of an audience, in a way which allows him to indulge in public refutation and humiliation of his poorly informed rivals). He also repeatedly draws attentiontothe complexity of themedical expertisewhichhe espouses,writing at length on the various subdivisions of the art of medicine, and then in turn subdividing, in enormously complicated ways, the various subdisciplines of medical knowledge, so as to leave an impressive sense of his command over a very sophisticated body of knowledge.9 Many other authors too have begun to be analysed for their use of these and other related techniques of self-presentation, even if there are few other authors who use them anything like so richly and forcefully as Galen. One of our arguments in this volume, however, is that even more needs to be done to understand the connections between different bodies of expertise and different authors in their techniques of self-authorisation."
فهرست مطالب
List of Contributors [page vii] Preface [x] List of Abbreviations [xi] 1 Introduction: Self-Assertion and Its Alternatives in Ancient Scientific and TechnicalWriting [1] jason k ¨onig 2 Philosophical Authority in the Imperial Period [27] michael trapp 3 Philosophical Authority in the Younger Seneca [58] harry hine 4 Iurisperiti: ‘Men Skilled in Law’ [83] jill harries 5 Making and Defending Claims to Authority in Vitruvius’ De architectura [107] daniel harris-mccoy 6 Fragile Expertise and the Authority of the Past: The ‘Roman Art ofWar’ [129] marco formisano 7 Conflicting Models of Authority and Expertise in Frontinus’ Strategemata [153] alice könig 8 The Authority ofWriting in Varro’s De re rustica [182] aude doody 9 The Limits of Enquiry in Imperial Greek Didactic Poetry [203] emily kneebone 10 Expertise, ‘Character’ and the ‘Authority Effect’ in the Early Roman History of Dionysius of Halicarnassus [231] nicolas wiater 11 The Authority of Galen’sWitnesses [260] daryn lehoux 12 Anatomy and Aporia in Galen’s On the Construction of Fetuses [283] ralph m. rosen 13 Varro the Roman Cynic: The Destruction of Religious Authority in the Antiquitates rerum divinarum [306] leah kronenberg 14 Signs, Seers and Senators: Divinatory Expertise in Cicero and Nigidius Figulus [329] katharina volk 15 The Public Face of Expertise: Utility, Zeal and Collaboration in Ptolemy’s Syntaxis [348] johannes wietzke 16 The Authority of Mathematical Expertise and the Question of AncientWriting More Geometrico [374] reviel netz 17 Authority and Expertise: Some Cross-Cultural Comparisons [409] g. e. r. lloyd Bibliography [424] Index [463]
