Augustine's Confessions : a biography

در این کتاب مختصر و دقیق، مورخ برنده جایزه پولیتزر، گری ویلز، داستان اعترافات را بیان می‌کند - انگیزه آگوستین برای دیکته کردن آن، چگونگی خواندن آن، و راه های بسیاری که در هزاره و نیم از زمان تألیف آن اشتباه خوانده شده است. پس از شرح حال ویلز از آگوستین و ترجمه او از اعترافات، این مقدمه ای بی نظیر برای یکی از مهم ترین کتاب های سنت مسیحی و غربی است.

به طور قابل درک مجذوب شده است. با داستان زندگی آگوستین، خوانندگان امروزی تا حد زیادی تسلیم وسوسه خواندن اعترافات به عنوان زندگی نامه شده اند. اما، ویلز استدلال می کند، این یک اشتباه است. این کتاب زندگی‌نامه‌ای نیست، بلکه دعایی طولانی است، مملو از زبان کتاب مقدس و خطاب به خدا، نه انسان. آگوستین داستان زندگی خود را نه برای اهمیت خود، بلکه برای این که تشخیص دهد چگونه به عنوان نمایشی از گناه و رستگاری که به خدا منتهی می شود، در تاریخ مقدس قرار می گیرد. ویلز می نویسد: «ما باید آگوستین را مانند دانته بخوانیم»، «هشدار لایه به لایه ای غنی از نمادگرایی کتاب مقدسی و الهیاتی». بی‌توجهی نسبی در قرون وسطی به اهمیتی دوباره که از قرن چهاردهم آغاز شد و تا امروز ادامه دارد، زمانی که اعترافات نه تنها برای مسیحیان، بلکه برای مورخان، فیلسوفان، روان‌پزشکان و ادبا نیز به موضوعی مورد توجه تبدیل شده است. منتقدان.

ویلز با وضوح و مهارت بی‌نظیری قرن‌ها سوءتفاهم را که در پیرامون کلاسیک معنوی آگوستین انباشته شده بود، از بین می‌برد.

In this brief and incisive book, Pulitzer Prize-winning historian Garry Wills tells the story of the Confessions--what motivated Augustine to dictate it, how it asks to be read, and the many ways it has been misread in the one-and-a-half millennia since it was composed. Following Wills's biography of Augustine and his translation of the Confessions, this is an unparalleled introduction to one of the most important books in the Christian and Western traditions.

Understandably fascinated by the story of Augustine's life, modern readers have largely succumbed to the temptation to read the Confessions as autobiography. But, Wills argues, this is a mistake. The book is not autobiography but rather a long prayer, suffused with the language of Scripture and addressed to God, not man. Augustine tells the story of his life not for its own significance but in order to discern how, as a drama of sin and salvation leading to God, it fits into sacred history. "We have to read Augustine as we do Dante," Wills writes, "alert to rich layer upon layer of Scriptural and theological symbolism." Wills also addresses the long afterlife of the book, from controversy in its own time and relative neglect during the Middle Ages to a renewed prominence beginning in the fourteenth century and persisting to today, when the Confessions has become an object of interest not just for Christians but also historians, philosophers, psychiatrists, and literary critics.

With unmatched clarity and skill, Wills strips away the centuries of misunderstanding that have accumulated around Augustine's spiritual classic.