August Hauptmann (1607–1674): Zu Leben, Werk und Wirkung eines Dresdner Arztalchemikers

این مطالعه، که به ویژه مورخان علم را هدف قرار داده است، به زندگی، کار و تأثیر آگوست هاوپتمن، کیمیاگر پزشک درسدن (1607-1674) اختصاص دارد. این نه تنها می‌تواند بینش‌هایی در مورد محیط شخصی هاوپتمن ارائه دهد، بلکه می‌تواند بینش جدیدی در مورد مطالعات حقوقی و پزشکی، فعالیت‌های او به عنوان پزشک عمومی، کارآفرین و کیمیاگر در دربار انتخاب کننده ساکسون، یوهان گئورگ دوم، ارائه دهد.
آثار هاپتمن به طور کامل ضبط شده است و کیمیاگر پزشک درسدن به عنوان نویسنده رساله ای که به طور ناشناس در سال 1690 منتشر شد، "نود و نه عجایب" و همچنین مقاله ای در "نظرات در مورد پاپس چیمیشر مدیزین" یوهانس آگریکولا معرفی شد.
بررسی آثار نویسنده متخصص هاوپتمن، که به سؤالات چندگانه اختصاص دارد، اطلاعاتی در مورد تاریخ طبیعی و دیدگاه های فلسفی او ارائه می دهد، به عنوان مثال در مورد سؤال فعلی وجود خلاء ناشی از آزمایشات اوتو فون گوریکه در حدود سال 1650. علاوه بر این، این مطالعه سهم کیمیاگر دکتر درسدن را در توسعه تجزیه و تحلیل منابع معدنی مدرن روشن می‌کند و ایده‌های هاپتمن در مورد پاتوژنز را که اغلب در ادبیات ثانویه ذکر می‌شود، اما بیشتر شناخته نشده است، روشن می‌کند. و ذکر نام او در کتاب در نهایت، ادبیات چهار قرن گذشته تأثیری از شهرت کیمیاگر پزشکی درسدن، به ویژه در میان معاصران او می دهد. آنها همچنین نشان می‌دهند که امروزه گهگاه از هاوپتمن نام برده می‌شود، اما هم شخصیت او و هم محتوای عینی آثارش تا حد زیادی به فراموشی سپرده شده‌اند.

Die insbesondere an Wissenschaftshistoriker gerichtete Studie widmet sich Leben, Werk und Wirkung des Dresdner Arztalchemikers August Hauptmann (1607-1674). Sie vermag nicht nur Einblicke in Hauptmanns persönliches Umfeld zu geben, sondern auch neue Erkenntnisse über sein Studium der Rechte und der Medizin, über seine Tätigkeiten als praktischer Arzt, Unternehmer und Alchemiker am Hofe des sächsischen Kurfürsten Johann Georgs II. zu vermitteln.
Hauptmanns Œuvre wird vollständig erfasst und der Dresdner Arztalchemiker als Verfasser eines 1690 anonym erschienenen Traktates, der „Neunundsiebzig Wunder“, sowie eines Beitrags in Johannes Agricolas „Kommentaren zu Popps Chymischer Medizin“ identifiziert.
Die Untersuchung der Werke des Fachschriftstellers Hauptmann, die mannigfaltigen Fragestellungen gewidmet sind, gibt Aufschluss über dessen naturkundlich-philosophische Ansichten, so etwa zu der um 1650 durch die Experimente Otto von Guerickes aktuellen Frage nach der Existenz des Vakuums. Darüber hinaus erhellt diese Studie unter anderem den Beitrag des Dresdner Arztalchemikers zur Entwicklung der modernen Mineralquellenanalyse und stellt Hauptmanns in der Sekundärliteratur zwar häufig angeführte, jedoch nicht weiter durchdrungene Vorstellungen von der Pathogenese klar.
Die Urteile über Hauptmann und die Nennungen seines Namens im Spiegel der Literatur der vergangenen vier Jahrhunderte vermitteln schließlich einen Eindruck vom Renommée des Dresdner Arztalchemikers vor allem unter den Zeitgenossen. Sie zeigen überdies, dass Hauptmann zwar auch heute noch gelegentlich erwähnt wird, seine Person jedoch ebenso wie konkret Inhaltliches aus seinen Werken weitgehend dem Vergessen anheim gefallen ist.