Audiovisuelle Fernkommunikation: Grundlage der Analyse und Anwendung von Videokonferenzen

بر خلاف بسیاری از پیش‌بینی‌ها، بیش از هر فناوری ارتباطی دیگری، کنفرانس ویدیویی با عدم تمایل به استفاده از آن مواجه شده است. دلایل این امر پیچیده است و اغلب توسط تولید کنندگان، کاربران و تحقیقات دست کم گرفته می شود یا به رسمیت شناخته نمی شود. تنها درک عناصر خاص این ارتباط سمعی و بصری از راه دور مبتنی بر فنی و تمایز از سایر اشکال ارتباط - مانند تماس تلفنی یا برخوردهای مستقیم - امکان معرفی و کاربرد سودآور را فراهم می کند.
این کار پیشگام پاسخی به سؤالات ارائه می دهد. «ماهیت فناوری کنفرانس ویدیویی چیست؟»، «چه روش‌ها و ابزارهایی امکان بررسی علمی را فراهم می‌کنند؟» و «مشکلات قابل حل و غیرقابل حل در تحقیق و بهره‌برداری کدامند؟».

Die Videokonferenz ist wie kaum eine andere Kommunikationstechnologie auf mangelnde Anwendungsbereitschaft gestoßen - und das entgegen der meisten Prognosen. Die Ursachen dafür sind vielschichtig und oftmals von den Herstellern, den Anwendern und der Forschung unterschätzt oder nicht erkannt worden. Erst ein Verständnis der spezifischen Elemente dieser technisch basierten audiovisuellen Fernkommunikation und die Abgrenzung von anderen Kommunikationsformen - wie dem Telefonieren oder der unmittelbaren Begegnung - ermöglichen eine gewinnbringende Einführung und Anwendung.
Die vorliegende Pionierarbeit gibt aus kommunikationswissenschaftlicher Sicht Antworten auf die Fragen "Was ist das Wesen der Videokonferenz-Technologie?", "Welche Methoden und Instrumente ermöglichen die wissenschaftliche Untersuchung?" und "Was sind die lösbaren und unlösbaren Probleme bei der Erforschung und Nutzung?".